Kościół Wniebowzięcia NMP i św. Antoniego w Gnieźnie – zamieszkały przez braci Franciszkanów konwentualnych Prowincji Gdańskiej kościół wczesnogotycki, fundacji Przemysła II z ok. 1270, dwunawowy z wieżą z XV w., przebudowany w XVIII (odnowiony) i XX w. (regotyzowany).
Początki klasztoru Franciszkanów w Gnieźnie sięgają 1259 roku. Do miasta zostali sprowadzeni przez księcia kalisko-gnieźnieńskiego Bolesława Pobożnego i jego małżonkę bł. Jolentę, którzy byli również fundatorami klasztoru.
Kościół św. Jana Chrzciciela w Gnieźnie - kościół w stylu gotyckim z połowy XIV wieku z wieżą z XV-XVI wieku z hełmem barokowym pokrytym blachą miedzianą w 1666 roku. Jednonawowy z węższym i niższym prezbiterium. W nawie sklepienia krzyżowo-żebrowe.
Kościół św. Trójcy w Gnieźnie (farny) - kościół fundowany w II poł. XII wieku, obecny z ok. 1420-1430, zbudowany za czasów księdza Mikołaja Grossmana, jednonawowy, późnogotycki; po 1613 odbudowany w stylu barokowym.
Stary Ratusz w Gnieźnie – budynek, który mieści obecnie siedzibę Urzędu Stanu Cywilnego. Budynek został wybudowany w roku 1830 w stylu klasycystycznym, według projektu Schildnera, następnie rozbudowany w latach 1899 i 1916.
Kościół św. Piotra i Pawła w Gnieźnie – kościół późnobarokowy z 1780, mieszczący się na cmentarzu grzebalnym przy ul. Kłeckoskiej w Gnieźnie, usytuowanym na wzgórzu Piotrowo, zwanym także Zajezierzem.
Budynek dawnej gminy żydowskiej w Gnieźnie – budynek został wybudowany w roku 1880 w stylu neogotyckim. Do 1939 był siedzibą gminy żydowskiej. Od 1945 mieści Zespół Państwowych Szkół Muzycznych. Został wpisany do rejestru zabytków 24 lipca 2008 roku. Mieści się przy ulicy Mieszka I.
Cmentarz św. Piotra i Pawła – zabytkowa nekropolia Gniezna. Zajmuje obszar ok 4 ha i usytuowany jest w zachodniej części miasta w obrębie ulic: Kłeckoskiej, Powstańców Wielkopolskich i Górnej, od strony zachodniej graniczy z terenami Stada Ogierów.
