Kościół św. Piotra i Pawła

Kościół św. Piotra i Pawła w Gnieźnie – kościół późnobarokowy z 1780, mieszczący się na cmentarzu grzebalnym przy ul. Kłeckoskiej w Gnieźnie, usytuowanym na wzgórzu Piotrowo, zwanym także Zajezierzem.

Kościół św. Piotra i Pawła w Gnieźnie – kościół późnobarokowy z 1780, mieszczący się na cmentarzu grzebalnym przy ul. Kłeckoskiej w Gnieźnie, usytuowanym na wzgórzu Piotrowo, zwanym także Zajezierzem.

Historia

Kościół ufundowany w XIII w. przez kapitułę gnieźnieńską, zaś pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1357. Pierwotny kościół strawił pożar w 1613, kolejny drewniany wzniesiono pomiędzy 1680 a 1690, zaś obecny w 1780 z polecenia prymasa Antoniego Ostrowskiego. W 1823 zlikwidowano istniejącą przy nim parafię, w 1832 założono wokół niego cmentarz, zaś 25 listopada 1941 ustanowiono kościołem filialnym parafii archikatedralnej.

Kościół nie ma wieży, jest jednonawowy, z marmurową posadzką. Znajdują się w nim witraże z XVII w., neogotycki ołtarz z późnogotyckimi rzeźbami św. Piotra i Pawła z końca XV w. oraz drewnianym tabernakulum.

14 lutego 2010 prymas Henryk Muszyński konsekrował świątynię, zaś 2 listopada 2012 prymas Józef Kowalczyk poświęcił w jej podziemiach kryptę biskupów pomocniczych archidiecezji gnieźnieńskiej, do której przeniesiono trumny z ekshumowanymi wcześniej szczątkami zmarłych po II wojnie światowej hierarchów Lucjana Bernackiego, Jana Czerniaka, Jana Michalskiego, Jerzego Dąbrowskiego pochowanych dotąd na cmentarzu św. Piotra i Pawła wokół kościoła.