Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia - Pani Gniezna

Kościół Wniebowzięcia NMP i św. Antoniego w Gnieźnie – zamieszkały przez braci Franciszkanów konwentualnych Prowincji Gdańskiej kościół wczesnogotycki, fundacji Przemysła II z ok. 1270, dwunawowy z wieżą z XV w., przebudowany w XVIII (odnowiony) i XX w. (regotyzowany). Obecnie wystrój barokowy (głównie XVIII w.). Ławy rokokowe 1760-1770, stalle rokokowe z 1767. W głównym ołtarzu barokowym obraz Matki Bożej Pocieszenia – Pani Gniezna z I ćw. XVII w. Od południa do nawy dobudowana kaplica w IV ćw. XVIII w. Po północnej stronie nawy dawne oratorium klarysek, pierwotnie gotyckie, przebudowane po pożarze z 1613. Sklepienie prezbiterium krzyżowo-żebrowe z XIII w., podobne sklepienie nawy zrekonstruowane. Okna ostrołukowe z maswerkami w większości zrekonstruowane. Mieści się przy ul. Franciszkańskiej, na Wzgórzu Panieńskim. Wewnątrz uznawany za cudowny obraz Matki Bożej Pocieszenia, Pani Gniezna, koronowany przez Jana Pawła II podczas papieskiej pielgrzymki do Polski w 1997, relikwie bł. Jolenty, za sprawą której nieopodal wzniesiono klasztor klarysek. Kościół parafialny od 1925.