Ulica Miodowa

Miodowa – ulica w Śródmieściu Warszawy.

Miodowa – ulica w Śródmieściu Warszawy.

Przebieg

Zaczyna swój bieg z Krakowskiego Przedmieścia, następnie otacza szerokim łukiem Stare Miasto i część Nowego, by zakończyć swój bieg na Placu Krasińskich, u zbiegu z ulicą Długą. Dalszy ciąg Miodowej stanowi ulica Bonifraterska. Miodowa w swoim ciągu krzyżuje się z następującymi ulicami:

• Krakowskim Przedmieściem
• Kozią
• Senatorską
• Kapucyńską
• Kapitulną
• Schillera
• Długą

Historia

Początki ulicy Miodowej, jako drogi łączącej dwa ważne szlaki – ulicę Senatorską i ulicę Długą sięgają XV wieku. Pierwotnie nosiła nazwę Przecznej.

W XVI wieku osiedlili się tutaj piekarze z Torunia, do czego nawiązuje obecna nazwa ulicy. Nazywana była także Miodowną, Miodowniczą i Miodownikowską, a w czasach Księstwa Warszawskiego - ulicą Napoleona.

Ukształtowała się ostatecznie w XVII wieku jako ulica pałaców arystokracji. W czasach Stanisława Augusta było ich 13, z czego do dzisiaj istnieje 7.

Pierwotnie Miodowa nie łączyła się z Krakowskim Przedmieściem. Połączenie tych dwóch ulic nastąpiło dopiero w roku 1887, kiedy rozebrano tzw. "Pałac pod Gwiazdą".

Ulica jako założenie urbanistyczne jest w całości wpisana do rejestru zabytków - nr rej. 297.

Ciekawostki

• W miejscu, w którym spod ulicy Miodowej wychodzi wylot tunelu Trasy W-Z znajdował się pałac Teppera, gdzie podczas wydanego przez Talleyranda na cześć Napoleona balu cesarz poznał Marię Walewską.
• Na rogu Miodowej i Kapitulnej w listopadzie 1771 roku miało miejsce porwanie króla Stanisława Augusta przez konfederatów barskich.

Otoczenie

Przy Miodowej zachowały się liczne pałace arystokratyczne i zabytkowe kościoły, które zostały z dużą starannością odrestaurowane po zniszczeniach wojennych. Przy ulicy warto zwrócić uwagę na:

• Pałac Małachowskich z poł. XVIII wieku – ul. Senatorska 11
• Pałac Prymasowski z końca XVII wieku – ul. Senatorska 13/15
• widoczne wzdłuż ulicy Senatorskiej place: Teatralny i Zamkowy
• Pałac Biskupów Krakowskich z początku XVII wieku – ul. Miodowa 5
• Pałac Branickich z 1 poł. XVIII wieku – ul. Miodowa 6
• perspektywę Trasy W–Z
• Pałac Szaniawskich z 2 poł. XVIII wieku – ul. Miodowa 8
• Pałac Młodziejowskich z końca XVII wieku – ul. Miodowa 10
• Kościół pw. Przemienienia Pańskiego i klasztor oo. kapucynów z lat 1683–92 – ul. Miodowa 13
• Pałac Chodkiewiczów z XVII wieku – ul. Miodowa 14
• Pałac Paca-Radziwiłłów z XVII wieku i lat 1824–28 – ul. Miodowa 15
• Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP i klasztor oo. bazylianów z lat 1781–84 – ul. Miodowa 16
• Pałac Borchów z początku XVIII wieku – ul. Miodowa 17/19
• gmach Collegium Nobilium z lat 1743–54 – ul. Miodowa 24
• Kościół pw. MB Królowej Korony Polskiej i klasztor oo. pijarów z końca XVII wieku–- ul. Miodowa 26
• założenie i zabudowania placu Krasińskich