Plac Artura Zawiszy

Plac Artura Zawiszy – plac w Warszawie w dzielnicy Ochota u zbiegu ulic: Alej Jerozolimskich, Raszyńskiej, Grójeckiej i Towarowej. W sąsiedztwie znajduje się przystanek kolejowy Warszawa Ochota, hotel "Jan III Sobieski", biurowiec Millennium Plaza oraz potrójny hotel Kyriad Prestige, Premiere Classe, Campanile. Po drugiej stronie torów kolejowych, na Woli, w dawnym budynku dworca Warszawa Główna Osobowa mieści się Muzeum Kolejnictwa.

Plac jest ważnym węzłem komunikacyjnym, będącym częścią obwodnicy śródmiejskiej, w jego obrębie znajduje się kompleks przystanków autobusowych i tramwajowych "Plac Zawiszy".

Plac Artura Zawiszy – plac w Warszawie w dzielnicy Ochota u zbiegu ulic: Alej Jerozolimskich, Raszyńskiej, Grójeckiej i Towarowej. W sąsiedztwie znajduje się przystanek kolejowy Warszawa Ochota, hotel "Jan III Sobieski", biurowiec Millennium Plaza oraz potrójny hotel Kyriad Prestige, Premiere Classe, Campanile. Po drugiej stronie torów kolejowych, na Woli, w dawnym budynku dworca Warszawa Główna Osobowa mieści się Muzeum Kolejnictwa.

Plac jest ważnym węzłem komunikacyjnym, będącym częścią obwodnicy śródmiejskiej, w jego obrębie znajduje się kompleks przystanków autobusowych i tramwajowych "Plac Zawiszy".

Pochodzenie nazwy

15 grudnia 1833 odbyła się w miejscu obecnego placu egzekucja Artura Zawiszy ps. "Czarny". Obecną nazwę nadano w roku 1929.

Historia

W 1770 utworzono Rogatki Jerozolimskie i plac postojowy na trasie wiodącej do osiedla Nowa Jerozolima. W latach 1816-18 jako element Okopów Lubomirskiego zbudowano rogatki według projektu Jakuba Kubickiego. Sam plac został wytyczony po roku 1823 u zbiegu Alej Jerozolimskich, ul. Grójeckiej (wtedy zwanej Szosą Krakowską) i dróg biegnących wzdłuż Okopów Lubomirskiego (dziś ulice Raszyńska i Towarowa). W latach 1823-1824 nadano mu owalny kształt i połączono z Nową Drogą Jerozolimską czyli obecnymi Alejami Jerozolimskimi. W 1831, w czasie Powstania listopadowego stoczono walki z wojskami Imperium Rosyjskiego pod dowództwem Iwana Paskiewicza. Po wybudowaniu w roku 1844 torów Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej plac stracił połączenie z ul. Towarową, przywrócone dopiero w roku 1930. Po zniwelowaniu otaczających Warszawę Okopów Lubomirskiego około 1875 r. możliwa stała się zabudowa okolic. Pierwszą mieszkalną zabudowę placu stanowił wybudowany przed rokiem 1914 murowany dom u zbiegu ulic Raszyńskiej i Grójeckiej, będący obok rogatek jedynym budynkiem przy placu aż do lat 20., kiedy to powstała kamienica Lewandowskich u zbiegu Alej Jerozolimskich i ul. Raszyńskiej. Około roku 1909 przez plac przeprowadzono pierwszą linię tramwajową. W 1930 przerzucono nad torami dawnej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej wiadukt, przywracając połączenie placu z ul. Towarową. W 1932 na placu został zastrzelony podczas próby ucieczki komunista Henryk Gradowski. Rogatki Jerozolimskie zostały rozebrane przez Niemców w roku 1942, zaś kamienice dotrwały do roku 1944 i nie zostały już odbudowane. W latach 1962-1963 przebudowano całkowicie układ komunikacyjny placu, tworząc rondo.