Obelisk pacjentów szpitala Dzieciątka Jezus

Obelisk przy ulicy Lindleya – zabytkowy obelisk znajdujący się u zbiegu ulic Lindleya i Nowogrodzkiej. Wystawiony w roku 1799, pierwotnie upamiętniał 30 000 pacjentów Szpitala Dzieciątka Jezus pochowanych na przyszpitalnym cmentarzu, który wtedy miał siedzibę w przy placu Wareckim, w rejonie dzisiejszego placu Powstańców Warszawy. Po przeniesieniu szpitala w roku 1901 pod adres Lindleya 4 (wtedy jeszcze był to fragment ulicy Żelaznej) umieszczony został na obecnym miejscu.

Obelisk przy ulicy Lindleya – zabytkowy obelisk znajdujący się u zbiegu ulic Lindleya i Nowogrodzkiej. Wystawiony w roku 1799, pierwotnie upamiętniał 30 000 pacjentów Szpitala Dzieciątka Jezus pochowanych na przyszpitalnym cmentarzu, który wtedy miał siedzibę w przy placu Wareckim, w rejonie dzisiejszego placu Powstańców Warszawy. Po przeniesieniu szpitala w roku 1901 pod adres Lindleya 4 (wtedy jeszcze był to fragment ulicy Żelaznej) umieszczony został na obecnym miejscu.

Opis

Wykonany z piaskowca pomnik o wysokości około dwóch metrów posadowiony jest na trójstopniowej podstawie i składa się z prostopadłościennego cokołu i czworościennego smukłego obelisku zwieńczonego krzyżem. Na przedniej płycie cokołu zachowany pierwotny napis z roku 1799: Boże bądź miłościw zmarłym w szpitalu r. 1757 a tu do 30.000 pogrzebionym AD 1799 Na tylnej ścianie w płycinie znajduje się wyrysowany plan dawnego cmentarza na rzucie prostokątnego trapezu, wraz z długościami każdego z boków podanymi w łokciach – odpowiednio 53, 75, 83 i 69 łokci. Na bocznych płaszczyznach cokołu znajdują się dwie inskrypcje z roku 1901: Przeniesiony z dawnego szpitala 1901 oraz na drugim Szczątki zmarłych pochowane na cmentarzu św. Wincentego 1901 Obecnie piaskowiec z którego wykonany jest obelisk nosi ślady silnej erozji.