Szpital Dzieciątka Jezus

Szpital Dzieciątka Jezus, obecnie Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus w Warszawie – szpital w Warszawie w dzielnicy Śródmieście, obecnie zlokalizowany w dzielnicy Ochota przy ul. Lindleya 4. Teren szpitala obejmuje obszar ograniczony ulicami Nowogrodzka – Chałubińskiego – Oczki – Koszykowa. Zespół szpitala wpisany jest do rejestru zabytków nr A-840 z 17.03.2009.

Szpital Dzieciątka Jezus, obecnie Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus w Warszawie – szpital w Warszawie w dzielnicy Śródmieście, obecnie zlokalizowany w dzielnicy Ochota przy ul. Lindleya 4. Teren szpitala obejmuje obszar ograniczony ulicami Nowogrodzka – Chałubińskiego – Oczki – Koszykowa. Zespół szpitala wpisany jest do rejestru zabytków nr A-840 z 17.03.2009.

Historia

W roku 1732 roku misjonarz ze Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo, Gabriel Piotr Baudouin, założył przy ulicy Krakowskie Przedmieście Dom Podrzutków. Dom został przeniesiony na plac Warecki i na mocy dekretu króla Augusta III w roku 1758 została zmieniona jego nazwa na Szpital Generalny Dzieciątka Jezus.

Szpital miał za zadanie leczenie i opiekę nad ubogimi i kobietami ciężarnymi, jako schronienie dla starców i kalek. Wobec szybkiego rozwoju ludności Warszawy siedziba przy pl. Wareckim okazała się zbyt ciasna i zdecydowano się na przeniesienie szpitala w nowe miejsce.

W roku 1901 zakończyła się budowa 22 nowych budynków szpitala pod nadzorem Józefa Piusa Dziekońskiego przy ul. Lindleya. W kompleksie budynków znalazły się m.in. kaplica katolicka i cerkiew prawosławna.

W okresie międzywojennym w wyniku rozwoju nauk medycznych w szpitalu swoją siedzibę znalazło 5 klinik uniwersyteckich i 11 oddziałów specjalistycznych. W okresie II wojny światowej szpital stanowił schronienie dla żołnierzy Państwa Podziemnego oraz niósł pomoc prześladowanej ludności żydowskiej. W czasie powstania warszawskiego 25 sierpnia 1944 żołnierze RONA w czasie pacyfikacji Ochoty bili i mordowali pacjentów i personel szpitala. W trakcie okupacji na terenie szpitala odbywało się także tajne nauczanie studentów medycyny. W wyniku działań wojennych szpital poniósł znaczne starty w wyposażeniu, zaopatrzeniu, w budynkach oraz personelu.

W lipcu 1945 szpital wznowił funkcjonowanie i jego działalność kliniczna stale rośnie o kolejne specjalizacje.