Drapacz Chmur
Czytaj dalej
Drapacz Chmur − siedemnastokondygnacyjny budynek w Katowicach, przy ulicy Żwirki i Wigury 15. Budynek jest zbudowany na bazie nowatorskiej (na owe czasy) stalowej konstrukcji szkieletowej i uważa się go za najciekawszy i najbardziej spektakularny przykład funkcjonalizmu w Polsce. HistoriaBudowa Drapacza Chmur trwała 5 lat i została ukończona w roku 1934. Projektantami budynku byli konstruktor Stefan Bryła i architekt Tadeusz Kozłowski. Był drugim wybudowanym w Katowicach wieżowcem, po ukończonym w 1931 (po 2 latach budowy), dziewięciopiętrowym domu mieszkalnym profesorów Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych i w momencie ukończenia, obok warszawskiego budynku Prudential, był jednym z najwyższych budynków w Polsce. 9 lipca 1931 r. w katowickim kinie Rialto odbyła się premiera filmu "Budownictwo żelazno-szkieletowe, jego zasady i zastosowanie", który następnie wyświetlano na terenie całej Polski, a jego bohaterem był Drapacz Chmur. W dwudziestoleciu międzywojennym istniały tu: Inspektorat Kontroli Skarbowej, Urząd Akcyz i Monopolów, Urząd Katastralny, Urząd Kontroli Skarbowej, Urząd Opłat Stemplowych, Urzędy Skarbowe Podatków i Opłat Skarbowych I, II i III. Mieszkania w Drapaczu Chmur są duże i luksusowe, w latach międzywojennych mieszkali w nich pracownicy Urzędu Skarbowego. Po wojnie mieszkali w nim m.in. pisarze Kalman Segal i Bolesław Lubosz oraz reżyserzy Gustaw Holoubek i Kazimierz Kutz. |
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 62 odsłony