Bank Zachodni

Przewodnik
Mapa
Atrakcje

”	Bank Zachodni – dwupiętrowa kamienica mieszcząca się przy ul. Fredry 6, wybudowana w 1897 roku. Pierwszym właścicielem był Hipolit Wawelberg. Od 1975 budynek ma status zabytku.

Czytaj dalej

”

Bank Zachodni – dwupiętrowa kamienica mieszcząca się przy ul. Fredry 6, wybudowana w 1897 roku. Pierwszym właścicielem był Hipolit Wawelberg. Od 1975 budynek ma status zabytku.

Historia

Gmach Banku Zachodniego przy ul. Fredry 6 wzniesiono w latach 1896 - 1897 wg. projektu Józefa Piusa Dziekońskiego, na zlecenie pierwszego właściciela - Hipolita Wawelberga. Bank Zachodni był czwartym pod względem wielkości Bankiem w Królestwie Polskim. W 1913r zrealizowano (również wg. projektu Józefa Piusa Dziekońskiego) nowe skrzydło na przedłużeniu oficyny północnej, położonej już na innej działce przy ul. Niecałej 3, gdzie wystawiono ponadto nowy budynek mieszkalny i magazynowy. Inwestorem był Stanisław Rotwand - nowy właściciel Banku.
Podczas II wojny światowej Bank Zachodni zakończył swoją działalność, a budynek przejęli Niemcy. W czasie powstania warszawskiego Niemcy magazynowali tu amunicję i broń. Gmach banku przetrwał II wojnę światową bez większych zniszczeń, ponadto pod koniec okupacji był jednym z niewielu zadaszonych budynków Warszawie - wówczas 80% zabudowań stolicy legło w gruzach.
Po wojnie budynek ulegał stopniowej dewastacji przez przypadkowych użytkowników. Wiele ozdobnych elementów wystroju m.in. ozdobna wstęga fryzu, ozdobny daszek nad głównym wejściem czy odboje bramne tzw. "krasnale" zniszczono, bądź zagrabiono.
W kwietniu 1946 roku Bank utracił swoją licencję i był likwidowany do 1953 roku, po czym został przejęty przez Skarb Państwa.
Warto uwzględnić krótki, ale dla znaczący epizod, kiedy to na Fredry 6 znajdowała się siedziba Komitetu Obywatelskiego Solidarności, w 1989 r, tu rozpoczęła się organizacja wyborów z 6 czerwca 1989.
W 1996 roku miała miejsce gruntowna renowacja gmachu, po oficjalnym zatwierdzeniu przez ówczesnego prezydenta miasta stołecznego Warszawy i Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Charakterystyka budynku

Wysoki cokół budowli wraz z kondygnacją przyziemia pokryty został płytami groszkowanej rustyki. W oknach suteren znajdują się ozdobne, sowo wybrzuszone kraty, a w ryzalicie zachodnim pomieszczono przejazd bramny. Otwór wejściowy zaopatrzony został w drzwi żelazne z kutymi kratami, zaprojektowano w ryzalicie wschodnim. Wszystkie otwory okienne mają zamknięcia półkoliste. Zworniki okien parteru ozdobione są kobiecymi maskami, okna pierwszego piętra otrzymały oprawy w formie edykułów z kolumienkami kompozytowymi i trójkątnymi przyczółkami, których tympanony wypełnione są motywami muszli. Otwory okienne w ryzalitach tej kondygnacji, dekorowanych na skrajach groszkowaną rustyką ze strzępiami, miały poszerzone kroje i zostały zaopatrzone w balkony z tralkowymi balustradami. Ściany pokryto boniami płytowymi. Okna z trójkątnymi naczółkami, osadzone w ryzalitach drugiego piętra otrzymały takie same balkony. Pozostałe okna tej kondygnacji uzyskały naczółki w formie wycinków koła. Szeroki pas fryzu pod wydatnym gzymsem koronującym rozczłonkowany został wieloma otworami. Pola między okienkami wypełniono motywami festonów i girland.