Ulica Rybaki

Ulica Rybaki w Warszawie - jedna z ulic warszawskiego Nowego Miasta biegnąca od ul. Boleść do zbiegu ul. Sanguszki i ul. Wójtowskiej

Ulica Rybaki w Warszawie - jedna z ulic warszawskiego Nowego Miasta biegnąca od ul. Boleść do zbiegu ul. Sanguszki i ul. Wójtowskiej

Historia

Nazwa ulicy pochodzi od znanej już w okresie średniowiecza i istniejącej do XVI wieku osady rybackiej zwanej Piscatoria. Jej lokalizacja pokrywa się mniej więcej z przebiegiem obecnej ulicy Rybaki. Nazwa ulicy była wymieniana w aktach miejskich jako Piscatorium (Piscatoria) platea, Platea Navegii, Rybicka i Ku Rybakom.

Na przełomie XVIII i XIX wieku przy ulicy znajdowało się około 50 posesji, jednak jej zabudowa składała się z luźno rozrzuconych, drewnianych domostw, często niszczonych przez wylewy Wisły i trawionych pożarami. Zabudowaniom mieszkalnym towarzyszyły też budynki gospodarcze oraz wodne młyny.

W latach 1819-1820 wybudowano zabudowania rzeźni według projektu Hilarego Szpilowskiego i Karola Galle.

W roku 1907 przy ulicy wybudowano fabrykę ekstraktów garbarskich Quebracho, zlokalizowaną na posesji u zbiegu z ul. Boleść.

W roku 1925 powstał budynek Szkoły Powszechnej, zaś w latach 1930-1931 dom mieszkalny Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych projektu Stanisława Szcześniaka - jedyny zachowany do dziś relikt dawnej ulicy.

Pozostała zabudowa ulicy uległa zniszczeniu w roku 1944 podczas ciężkich walk o pobliski gmach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych i nie została już odbudowana; będące długo ruiną zabudowania fabryki Quebracho ostatecznie wyburzono w latach sześćdziesiątych XX wieku, zaś samą ulicę przekształcono w trakt spacerowy.

Otoczenie

• Baszta Mostowa
• Multimedialny Park Fontann