

Ulica Folwarczna w Warszawie jedna z ulic osiedla Szmulowizna, biegnąca od ul. Kawęczyńskiej do ul. Radzymińskiej. HistoriaTereny na których leży ulica Folwarczna pierwotnie należały do Szmula (Samuela) Jakubowicza Sonnenberga, zwanego Zbytkowerem. Był on człowiekiem bardzo majętnym; posiadał liczne zakłady, w tym rzeźnie, tartaki i cegielnie. Folwark Zbytkowera - Bojnówek - został zniszczony wraz z całą okolicą w roku 1794 podczas Rzezi Pragi, i ponownie w roku 1831 - podczas Bitwy o Olszynkę Grochowską. W roku 1834 wnuk Judyty Jakubowiczowej i Zbytkowera, Stanisław Flatau, sprzedał Szmulowiznę rodzinie von Brühlów. W drugiej połowie XIX wieku tereny te zostały rozparcelowane. Równolegle wytyczono także ulicę Folwarczną, która dochodziła wtedy aż do linii torów Kolei Warszawsko-Petersburskiej. Przyłączona wraz z całą Szmulowizną do miasta w roku 1889 została skrócona do ul. Białostockiej. Dopiero po roku 1892 powstał istniejący dziś fragment ulicy; na przełomie XIX/XX wieku powstały pierwsze zabudowania: drewniane domy i niewielkie kamieniczki. Po roku 1914 wybudowano w rejonie ul. Kawęczyńskiej domy czynszowe; kolejne duże kamienice powstały między innymi pod nr. 5, 7 i 9 po roku 1935. W okresie okupacji całkowicie zniszczona została zabudowa najstarszego, początkowego odcinka ulicy; po roku 1960 został on skasowany, a Folwarczna kończy swój bieg na linii ul. Radzymińskiej. |