Ulica Brzeska

Ulica Brzeska to jedna z głównych ulic Starej Pragi, prowadząca od ulicy Kijowskiej do Białostockiej. Ulica jest jednym z reliktów dawnej Pragi przełomu XIX i XX wieku, zarazem uważana jest za centrum tzw. północnopraskiego trójkąta bermudzkiego czyli najniebezpieczniejszej części dzielnicy Praga Północ i według mieszkańców lewobrzeżnej części miasta jedna z najbardziej niebezpiecznych ulic Warszawy. Wyznacza ona także wschodnią granicę Bazaru Różyckiego.

Ulica Brzeska to jedna z głównych ulic Starej Pragi, prowadząca od ulicy Kijowskiej do Białostockiej. Ulica jest jednym z reliktów dawnej Pragi przełomu XIX i XX wieku, zarazem uważana jest za centrum tzw. północnopraskiego trójkąta bermudzkiego czyli najniebezpieczniejszej części dzielnicy Praga Północ i według mieszkańców lewobrzeżnej części miasta jedna z najbardziej niebezpiecznych ulic Warszawy. Wyznacza ona także wschodnią granicę Bazaru Różyckiego.

Historia

Na odcinku do ulicy Ząbkowskiej wytyczona po roku 1870, gdy odnotowano fakt wykupu gruntu przez magistrat, po raz pierwszy pojawia się na planie z roku 1873. Po roku 1925 roku przedłużona do ulicy Białostockiej - nowy odcinek nazwano ulicą Słonimską.

Najstarszym zachowanym obiektem przy ulicy jest Gmach Szkoły Technicznej Kolei Warszawsko-Terespolskiej oraz sąsiadujący z nią zespół zabudowań Szpitala Kolei Skarbowych Nadwiślańskich. Wzniesione w latach 1872-1873 według projektu Anzelma Krysińskiego, około roku 1900 uzupełnione o neogotycką kaplicę. W późniejszym okresie rozbudowywane w 1935 roku i po 1945 roku.

Okres intensywnej zabudowy ulicy wypada około roku 1900. Wtedy to powstają przy Brzeskiej liczne czynszowe kamienice o bogatych eklektycznych fasadach, których mieszkańcami byli głównie kolejarze, dorożkarze i robotnicy. Ulica posiada niemal kompletną zabudowę z okresu przełomu wieków. Eklektyczne fasady kamienic kontrastowały często ze skromnymi wnętrzami, a wiele kamienic posiadało kilka podwórzy. Domy przy Brzeskiej należały w większości do kamieniczników pochodzenia żydowskiego, aż do II wojny światowej. W latach 1905-1914 powstało przy Brzeskiej po jej wschodniej stronie kilka kamienic o wyższym standardzie.

Przy ul. Brzeskiej znajduje się budynek centrali telefonicznej (filii PAST-y), zdobyty przez żołnierzy Obwodu VI Praga Armii Krajowej w pierwszym dniu powstania warszawskiego. Niestety wobec przewagi nieprzyjaciela powstanie na Pradze zakończyło się w ciągu 3 dni i centrala przeszła w ręce okupanta. W ceglanej ścianie budynku do dziś zachowały się ślady kul niemieckiego ostrzału. Wydarzenia z 1 sierpnia 1944 upamiętnia napis i kotwica "Polski Walczącej". Co roku w ostatnich dniach lipca odbywają się tu uroczystości rocznicowe z udziałem kombatantów, władz dzielnicy i harcerzy.

W związku z faktem, że Stara Praga staje się modną częścią Warszawy, powstają w ostatnich latach liczne inicjatywy mające na celu zmianę oblicza ulicy - w 2008 roku galerie z Brzeskiej brały udział w Nocy Muzeów, na jednej ze ścian kamienic powstało też w 2007 roku w ramach akcji "Morze dla Warszawy" graffiti przedstawiające morską plażę, sąsiadujące z placem zabaw pokrytym piachem.

Ważniejsze obiekty

• nr 12 - Szpital im. Michała Okońskiego
• nr 18 - zabytkowa kamienica Menachama Rotweilego z lat 1913-1914 w stylu wczesnomodernistycznym
• nr 24 - praska filia PAST, miejsce walk z powstania warszawskiego