Szkoła Wawelberga i Rotwanda
Warszawa
1.1km
Szkoła Główna Handlowa
Czytaj dalej
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie (SGH, w latach 1949–1991 Szkoła Główna Planowania i Statystyki, SGPiS) – najstarsza uczelnia ekonomiczna w Polsce, a zarazem jeden z wiodących uniwersytetów ekonomicznych w Europie. Jej siedziba mieści się na warszawskim Mokotowie, przy al. Niepodległości, w bezpośrednim sąsiedztwie stacji metra Pole Mokotowskie. Szkoła istnieje nieprzerwanie od 1906 i rocznie wydaje ponad 2,5 tys. dyplomów ukończenia studiów wyższych. Szacuje się, że od początku istnienia, uczelnia wykształciła ponad 70 000 absolwentów wszystkich typów studiów (stacjonarnych, niestacjonarnych, doktoranckich i podyplomowych). Inne, historyczne nazwy uczelni to: Prywatne Kursy Handlowe Męskie Augusta Zielińskiego, Wyższe Kursy Handlowe im. Augusta Zielińskiego, Wyższa Szkoła Handlowa, Miejska Szkoła Handlowa, Kursy Akademickie w Częstochowie. Angielska statutowa nazwa uczelni to Warsaw School of Economics. HistoriaPo zawieszeniu działalności Szkoły Handlowej Leopolda Kronenberga (istniała w latach 1875–1900) Polacy z zaboru rosyjskiego oczekiwali momentu osłabienia zaborcy. Po niepokojach rewolucyjnych lat 1904–1905 nadeszła taka chwila. 15 października 1906 odbyła się uroczysta inauguracja roku akademickiego na Prywatnych Kursach Handlowych Męskich Augusta Zielińskiego. Po śmierci założyciela nazwę szkoły zmieniono na Wyższe Kursy Handlowe im. Augusta Zielińskiego. Do I wojny światowej przez mury szkoły przewinęło się 689 słuchaczy. W 1916 zmieniono nazwę na Wyższą Szkołę Handlową, a dwa lata później przyjęto pierwsze studentki. Na pierwszym posiedzeniu Senatu na rektora wybrano Bolesława Miklaszewskiego, który niezwłocznie podjął starania o budowę nowej siedziby uczelni, początkowo przy ul. Nowowiejskiej, a następnie na Mokotowie między ulicami - Rakowiecką, al. Niepodległości i Batorego. W 1918 zwrócił się do młodego architekta, mieszkającego wówczas w Nałęczowie, Jana Witkiewicza Koszczyca o opracowanie koncepcji nowej siedziby uczelni. We wrześniu 1925 pierwszych studentów przyjął Pawilon Zakładów Doświadczalnych wzniesiony na warszawskim Mokotowie przy ul. Rakowieckiej 24. W styczniu 1931 przy ul. Rakowieckiej 22 oddano do użytkowania gmach uczelnianej biblioteki; uczelnia liczyła wtedy 1600 studentów. Od 1933 zaczęto używać nazwy Szkoła Główna Handlowa, co było nawiązaniem do pomysłu Stanisława Staszica z 1821. SGH obecnieObecnie na uczelni kształci się ponad 16 000 studentów, w tym 6000 na studiach stacjonarnych. Oprócz tego na uczelni kształci ponad 5000 osób w ramach studiów podyplomowych oraz ponad 1 400 słuchaczy na studiach doktoranckich. SGH zatrudnia obecnie ogółem ok. 1400 pracowników, w tym ok. 900 nauczycieli akademickich. Stopnie doktora nauk ekonomicznych otrzymało dotychczas ponad 1700 osób, a habilitacje ok. 500 osób. W 2006 SGH znalazła się po raz pierwszy w czołowej czterdziestce rankingu dziennika Financial Times, oceniającego studia magisterskie w dziedzinie zarządzania. W 2007 pozycja uczelni w rankingu wzmocniła się (awans z 35. na 31. miejsce), a w 2008 SGH znalazła się na 25 miejscu. Po nieobecności w rankingu w 2009, notowana jest w 2010 ponownie na 47 miejscu. Kierunki studiówSGH jest uczelnią bezwydziałową. W ramach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych prowadzone są studia dwustopniowe. Pierwszym stopniem są sześciosemestralne Studium Licencjackie prowadzące do uzyskania tytułu zawodowego licencjata. Posiadacze tytułu licencjata mogą przystąpić do rekrutacji i rozpocząć czterosemestralne Studium Magisterskie prowadzące do uzyskania tytułu zawodowego magistra. Do 2005 istniał inny podział: na Studium Podstawowe (3 semestry) dające ogólne podstawy wiedzy ekonomicznej oraz Studium Dyplomowe (7 semestrów), w którym można było uzyskać dyplom licencjata lub magistra. Dla uzyskania dyplomu (a także dla zaliczenia semestrów) konieczne jest zdobycie wymaganego minimum punktowego. Poszczególne przedmioty podzielone są na obowiązkowe dla poszczególnych kierunków, fakultatywne dla tychże kierunków, przedmioty dodatkowe, dzięki którym rozwijać można wiedzę niepowiązaną z konkretnymi kierunkami oraz przedmioty wykształcenia wspólnego dla wszystkich ekonomistów. Poszczególne kierunki mogą mieć różne minima punktowe dla każdego z tych rodzajów przedmiotów. Aby móc uzyskać tytuł licencjata, należy zrealizować program jednego z kierunków (lub kilku z nich):
Również z nich wszystkich otrzymać można tytuł magistra, ale wcześniej należy uzyskać tytuł licencjata i przystąpić do rekrutacji na studia drugiego stopnia. Ponadto uczelnia oferuje studia MBA i liczne kursy podyplomowe m.in. z zakresu administracji, rachunkowości czy zarządzania. Struktura uczelniStruktura organizacyjna SGH znacznie różni się od struktur większości szkół wyższych w Polsce. Na początku lat 90. zlikwidowane zostały istniejące dotychczas wydziały, a odpowiedzialność za organizację nauczania oraz wdrażanie programów dydaktycznych na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych powierzona została Dziekanatom Studium Licencjackiego (dawniej Podstawowego) oraz Studium Magisterskiego (dawniej Dyplomowego). KolegiaKatedry i instytuty naukowo-badawcze zgrupowane zostały w Kolegiach. Stanowią one korporacje naukowców związanych wspólnymi zainteresowaniami badawczymi i realizujących ofertę dydaktyczną skierowaną do studentów wszystkich typów studiów prowadzonych w SGH – studiów stacjonarnych, niestacjonarnych, doktoranckich i podyplomowych. Na czele każdego z kolegiów stoi dziekan. W SGH działa 5 kolegiów:
Na uczelni działają również jednostki pozakolegialne jak
Współpraca międzynarodowaWspółpraca z zagranicą stanowi istotny element rozwoju oferty dydaktycznej i badawczej uczelni, wpływający na podniesienie jakości oraz wzmocnienie pozycji uczelni wśród szkół ekonomii i biznesu. SGH współpracuje obecnie z przeszło 200 uczelniami zagranicznymi, a także wieloma organizacjami międzynarodowymi. W układzie geograficznym głównymi partnerami są uczelnie z krajów Unii Europejskiej oraz USA i Kanady. Co roku w międzynarodowej wymianie studenckiej bierze udział ok. 500 studentów SGH, a uczelnia gości ponad 300 studentów z uczelni zagranicznych. Najważniejsze programy współpracy międzynarodowej to:
Dla uczelni ważna jest wymiana w ramach CEMS, organizacji zrzeszającej wiodące uczelnie ekonomiczne z wybranych krajów europejskich. Od listopada 2001 Szkoła Główna Handlowa jest jedynym polskim członkiem sieci wiodących szkół biznesu PIM (Partnership in International Management) oraz programy MBA oferowane we współpracy z kanadyjskim University of Quebec at Montreal (UQAM) – Canadian Executive MBA (CEMBA) lub z Uniwersytetem Minnesoty – Warsaw Executive MBA (WEMBA). Innymi inicjatywami na polu współpracy międzynarodowej lest program dla studentów amerykańskich realizowany we współpracy z CIEE (Council on International Educational Exchange) oraz program edukacyjny Inicjatywa Akademicka Wschód – realizowany od 1991 dla Europy Środkowej i Wschodniej w zakresie dyscyplin ekonomicznych i menedżerskich. Działalność studenckaNa uczelni działa kilkanaście organizacji i stowarzyszeń studenckich, wśród których najbardziej aktywne to:
Ponadto na uczelni działa ponad 70 studenckich kół naukowych. Zdaniem wielu studentów, a także wykładowców i zewnętrznych obserwatorów, właśnie to zaangażowanie świadczy o sile uczelni i kulturze w niej panującej. W budynku głównym odbywają się liczne otwarte imprezy tematyczne i konferencje, a także projekcje filmów w DKF Overground. Od 1996 ukazuje się też miesięcznik studencki Magiel. Baza dydaktycznaPodstawowe zaplecze naukowo-dydaktyczne uczelni stanowi 5 budynków, w których znajduje się 10 auli wykładowych, 81 mniejszych sal dydaktycznych oraz 12 laboratoriów komputerowych. Ponadto szkoła posiada osobny budynek administracyjny, 3 domy studenckie, a także zabytkowy gmach mieszczący bibliotekę. Biblioteka Szkoły Głównej Handlowej, jako specjalistyczna biblioteka naukowa, dysponuje największym w kraju księgozbiorem z zakresu problematyki społeczno-ekonomicznej. Zbiory biblioteki liczą ponad milion woluminów (na koniec 2009: 1 033 343 wol., w tym 221 149 woluminów wydawnictw ciągłych). Liczba tytułów polskich i zagranicznych czasopism bieżących wynosi 1 107. Kilkadziesiąt tysięcy tytułów czasopism zagranicznych, z pełnym tekstem, dostępnych jest w komputerowych bazach danych. Centrum Nauki Języków Obcych SGH dysponuje własną biblioteką i czytelnią, których zbiory obejmują słowniki, leksykony, prasę obcojęzyczną, podręczniki oraz skrypty. W chwili obecnej Biblioteka CNJO posiada blisko 5 500 woluminów z zakresu beletrystyki oraz 16 obcojęzycznych tytułów prasowych. Medioteka CNJO oferuje materiały audiowizualne do indywidualnej pracy studentów. Uczelnia dysponuje własną bazą sportową, na którą składają się 3 sale gimnastyczne. Ponadto Centrum Wychowania Fizycznego i Sportu prowadzi w gmachu G własny basen, z przyległą do niego sauną, a także ośrodek kulturystyczny. SGH posiada jedną z największych lokalnych, heterogenicznych sieci komputerowych w Polsce. Objęte nią zostały wszystkie budynki uczelni. Do dyspozycji pracowników i studentów jest blisko 1000 stanowisk komputerowych z dostępem do Internetu, z czego ponad 330 komputerów w laboratoriach i ogólnodostępnych punktach na uczelni. SGH oferuje studentom zakwaterowanie w 2 własnych domach studenckich; Sabinki oraz Grosik. Rektorzy SGH
Zobacz też
Linki zewnętrzne
|
Szkoła Główna Handlowa - to miejsce nie posiada jeszcze przewodnika. Jeśli znasz to miejsce, to tutaj możesz napisać przewodnik.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 74 odsłony
