Pałac Potockich, Czartoryskich, Ossolińskich, dwór Denhoffów znajduje się w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 15.
W 1731 książę August Aleksander Czartoryski poślubił Zofię z Sieniawskich Denhoffową i został współwłaścicielem dworu Denhoffów. W 1760 dwór ten został przekształcony przez rodzinę Czartoryskich w pałac w stylu późnobarokowym. W pracy tej współuczestniczył Szymon Bogumił Zug. Później właścicielką na drodze spadkowej została Izabela Lubomirska (z Czartoryskich). Na jej zlecenie został przerobiony w stylu klasycystycznym.
W 1799 pałac przeszedł w ręce córki Lubomirskiej - Aleksandry, żony Stanisława Kostki Potockiego. W latach dwudziestych XIX wieku w bocznej oficynie pałacu mieszkał Julian Ursyn Niemcewicz.
Jednym z jego rezydentów, po utracie niepodległości przez Polskę był szef tajnej rosyjskiej policji Nikołaj Nowosilcow. W latach 1915 - 1918 rezydował tam hrabia Bogdan Hutten-Czapski, ważna osobistość życia politycznego w czasie I wojny światowej.
Pałac pozostawał własnością Potockich do 1945. Częściowo był wynajmowany, m.in. swą siedzibę miało w nim poselstwo Szwecji (1924), ambasada Stanów Zjednoczonych (1932).
Odbudowany ze zniszczeń wojennych w 1949 stał się siedzibą Ministerstwa Kultury i Sztuki - obecnie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. |