Kościół Matki Bożej Fatimskiej w Istebnej

Kościół Matki Bożej Fatimskiej w Istebnej – drewniany kościół parafialny parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Istebnej-Stecówce, na górskiej polanie, którą przecina Główny Szlak Beskidzki. Wybudowany w latach 1957-1958, jako górska kaplica przynależąca do parafii Dobrego Pasterza, w 1971 kaplicy przyznany zostaje rektor a od 1981 jest kościołem parafialnym.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego w pętli beskidzkiej.

Kościół Matki Bożej Fatimskiej w Istebnej – drewniany kościół parafialny parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Istebnej-Stecówce, na górskiej polanie, którą przecina Główny Szlak Beskidzki. Wybudowany w latach 1957-1958, jako górska kaplica przynależąca do parafii Dobrego Pasterza, w 1971 kaplicy przyznany zostaje rektor a od 1981 jest kościołem parafialnym.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego w pętli beskidzkiej.

Historia

Górska kaplica na obszarze parafii pw. Jezusa Dobrego Pasterza w Istebnej została wzniesiona w latach 1957-1958 przez miejscowych cieśli. Poświęcono ją 12 stycznia 1958. W 1959 dobudowano wieżę i zakrystię. Kaplica zostaje siedzibą rektora ks. Antoniego Goliasza w 1971. Kościołem parafialny jest od 29 stycznia 1981.

W 2011 r. nakręcono tu scenę ślubu w filmie „Och, Karol 2”.

W nocy z 2 na 3 grudnia 2013 roku miał miejsce pożar świątyni, w wyniku którego budynek w większości spłonął. Strażacy zdołali uratować część wyposażenia oraz tabernakulum, ocalała też część ścian.

Architektura

Kościół jest konstrukcji zrębowej postawiony na murowanej podmurówce. Od strony północnej do nieuwydatnionego prezbiterium przylega niewielka zakrystia. Całość przykryta jest dwuspadowym, gontowym dachem. Z konstrukcją dachu połączona jest czworoboczna, niewielka wieża na zrębie nawy. Główne wejście od strony zachodniej ozdobione jest trójkątnym szczytem. Nieopodal położona jest niewielka dzwonnica, również obita gontem.

Wnętrze

Obraz Matki Boskiej Fatimskiej z 1957 na ołtarzu głównym jest autorstwa Jana Wałacha z Andziołówki. Ramię tego obrazu oraz tabernakulum wyszły z warsztatu Ludwika Konarzewskiego juniora. Z kolei rzeźba Chrystusa, płaskorzeźba Najświętszego Serca Jezusa i rzeźbione stacje Drogi Krzyżowej są autorstwa Jana Krężeloka z Koniakowa. Józef Bock, snycerz z Istebnej-Mlaskawki wykonał ołtarz, balaski i kropielnicę. W wytworzeniu wyposażenia brali również udział Jan Bojko, Józef Kukuczka i Teresa Stankiewicz, która wykonała witraże. Po lewej stronie w kruchcie znajduje się ponadto rzeźba Chrystusa Frasobliwego.