Ulica Edwarda Gibalskiego

Ulica Edwarda Gibalskiego znajduje się w Warszawie na Młynowie. Ulica osiedlowa, jednojezdniowa, nie posiada ścieżki rowerowej, wyposażona w chodniki po obu stronach jezdni na całej długości. Na początkowej części ulicy dominuje zwarta, czterokondygnacyjna zabudowa. Ciągi kamienic znajdują się po obu stronach ulicy. W końcowej części dwa punktowe, 11-kondygnacyjne wieżowce.

W miejscu, w którym wybudowano wieżowce (według mapy z 1939), przed II wojną światową znajdowało się boisko.

Ulica Edwarda Gibalskiego znajduje się w Warszawie na Młynowie. Ulica osiedlowa, jednojezdniowa, nie posiada ścieżki rowerowej, wyposażona w chodniki po obu stronach jezdni na całej długości. Na początkowej części ulicy dominuje zwarta, czterokondygnacyjna zabudowa. Ciągi kamienic znajdują się po obu stronach ulicy. W końcowej części dwa punktowe, 11-kondygnacyjne wieżowce.

W miejscu, w którym wybudowano wieżowce (według mapy z 1939), przed II wojną światową znajdowało się boisko.

Przebieg

Rozpoczyna się na skrzyżowaniu z ul. Żytnią, a następnie krzyżuje się z ul. Henryka Barona i Józefa Mireckiego. Kończy się ślepo przy murze cmentarza żydowskiego, przechodząc w odnogę ul. Mordechaja Anielewicza zakończoną parkingiem.

Pochodzenie nazwy i gibalak

Patron ulicy - Edward Gibalski (1886 - 1915), bojowiec PPS, oficer legionów. Tablica informacyjna o patronie ulicy, według systemu przyjętego w Warszawie, znajduje się na kamienicy z numerem 1.

Rejon okolicy ulicy Edwarda Gibalskiego zwany jest popularnie Gibalakiem. Gibalak znalazł odzwierciedlenie w twórczości Antoniego Murackiego, w piosence pt. Mój Gibalak. Muracki pochodzi z Woli, z ul. Gibalskiego

Otoczenie

• dom studencki nr 2 Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (główne wejście od ul. Karolkowej)
• siedziba Fundacji Rodziny Nissenbaumów i Gminy Wyznaniowej Starozakonnych
• miejsce pamięci - Pomnik Wspólnego Męczeństwa Żydów i Polaków, upamiętniający miejsce egzekucji i pochówku polskich i żydowskich ofiar zbrodni hitlerowskiej - Gibalskiego 21.