Ulica Żytnia

Ulica Żytnia – jedna z ważniejszych ulic warszawskiej Woli o długości ok. 1,7 km.

Ulica Żytnia – jedna z ważniejszych ulic warszawskiej Woli o długości ok. 1,7 km.

Przebieg

Ulica Żytnia rozpoczyna swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Żelazną, tuż przy Szpitalu Położniczym św. Zofii. Ulica biegnie na zachód, krzyżuje się najpierw z ulicą Okopową, następnie z Gibalskiego, Karolkową i Młynarską. Dalej biegnie mijając ulice Szlenkierów, Tyszkiewicza, Płocką, Syreny, kończąc swój bieg przy skrzyżowaniu z Sokołowską.

Historia

Ulica Żytnia to dawna droga narolna biegnąca pomiędzy polami Starej Warszawy a należącymi do sióstr brygidek z Nowolipia. Nazwa nadana w 1770 pochodzi od sąsiednich pól obsianych żytem.

W latach 60. XX wieku przy ul. Żytniej planowano budowę okazałej katedry Kościoła Polskokatolickiego.

W czasie powstania warszawskiego ulica była miejscem ciężkich walk obronnych zgrupowania Parasol. Uwieczniona w tekście piosenki powstańczej Pałacyk Michla:

Pałacyk Michla, Żytnia, Wola,
bronią jej chłopcy od "Parasola",
choć na Tygrysy mają visy,
to Warszawiaki, fajne urwisy są, hej!

Józef Szczepański pseud. "Ziutek"

Ważniejsze obiekty

• ul. Żytnia 1 - Kościół Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny i dom zakonny
• ul. Żytnia 1 - Sekretariat Konferencji Episkopatu Polski (skwer ks. kard. Wyszyńskiego)
• ul. Żytnia 11 - Kaplica Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza
• ul. Żytnia 36 - Komisariat Policji Warszawa-Wola
• ul. Żytnia 42/44 - Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie
• ul. Żytnia 64 - Biblioteka nr 25 dla dzieci i młodzieży