Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera

Przewodnik
Mapa
Atrakcje

”	Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie - teatr założony w 1944 roku z siedzibą przy ulicy Jana Zamoyskiego 20 w Warszawie.

Czytaj dalej

”

Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie - teatr założony w 1944 roku z siedzibą przy ulicy Jana Zamoyskiego 20 w Warszawie.

Historia

Przed II wojną światową znajdował się w tym samym miejscu Kino-Teatr Popularny. Teatr Powszechny działa od 1944 otwarty z inicjatywy Jana Mrozińskiego jeszcze dalej pod nazwą Teatr Popularny. W 1945 dyrekcję teatru objął Eugeniusz Poreda.

W pierwszych latach Teatr Powszechny był miejscem pracy dla wielu przedwojennych aktorów. Od początku grano największych twórców światowej literatury takich jak: Włodzimierza Perzyńskiego, Gabrielę Zapolską, Karola Dickensa czy Szekspira. W 1955, na jeden sezon, Teatr Powszechny objął Henryk Szletyński. Po nim dyrektorem był Tadeusz Kaźmierski, a kierownikiem artystycznym została Irena Babel.

W końcu lat 50. rozpoczął się okres odnowy, przełomowa okazała się premiera spektaklu "Wojna i Pokój". Gwiazdą teatru był niewątpliwie Adam Hanuszkiewicz, który objął w 1963 dyrekcję sceny przy ulicy Zamoyskiego. W 1969 Adam Hanuszkiewicz został mianowany szefem Teatru Narodowego w Warszawie. Aktorzy Powszechnego i Narodowego stworzyli jeden zespół. W 1975 dyrektorem teatru został Zygmunt Hübner, wybitny reżyser i aktor. Zygmunt Hübner skoncentrował wokół sceny najlepszych ówcześnie aktorów: Mariusza Benoit, Janusza Gajosa, czy Krystynę Jandę. W 1989 zmarł Zygmunt Hübner, a dyrektorem artystycznym Teatru Powszechnego został Andrzej Wajda, a od 1991 do 2007 dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru był Krzysztof Rudziński, który z powodzeniem zastosował formułę teatru gwiazdorskiego. W latach 2007-2011 dyrektorem naczelnym i artystycznym był reżyser Jan Buchwald. Od września 2011 dyrektorem jest Robert Gliński.

Patron Teatru Powszechnego

Zygmunt Hübner (ur. 23 marca 1930 w Warszawie, zm. 12 stycznia 1989 w Warszawie), w 1974 rozpoczął pracę w Teatrze Powszechnym w Warszawie, z którym był związany aż do śmierci. Do 1977 pracował tam jako kierownik artystyczny, a od 1977 jako dyrektor naczelny i artystyczny. Dzięki swojemu talentowi artystycznemu i organizacyjnemu oraz współpracy z najwybitniejszymi indywidualnościami polskiego teatru powtórzył sukces z pracy w Starym Teatrze, czyniąc z Teatru Powszechnego jedną z najlepszych scen w kraju. Wyreżyserował tam wiele ważnych i cenionych spektakli, m.in. Lot nad kukułczym gniazdem Dale'a Wassermana wg powieści Kena Keseya (1977), Zemstę Aleksandra Fredry (1978), Spiskowców wg powieści W oczach Zachodu Josepha Conrada (Józefa Korzeniowskiego) (1980), Iwonę, księżniczkę Burgunda Witolda Gombrowicza (1983), Garderobianego Ronalda Harwooda (1986) i Medeę Eurypidesa (1988). W kierowanym przez niego zespole aktorskim znaleźli się artyści współpracujący z nim wcześniej w Gdańsku i Krakowie: Mirosława Dubrawska, Anna Seniuk, Edmund Fetting, Kazimierz Kaczor, Władysław Kowalski, Franciszek Pieczka, Wojciech Pszoniak i Marek Walczewski oraz inny wybitni aktorzy: Krystyna Janda, Elżbieta Kępińska, Mariusz Benoit, Janusz Gajos, Leszek Herdegen, Piotr Machalica, Stanisław Zaczyk czy Zbigniew Zapasiewicz. Z teatrem współpracowało wielu znakomitych reżyserów, wśród nich Kazimierz Kutz, Aleksander Bardini czy Piotr Cieślak, a także Andrzej Wajda, który w 1977 wystawił w Teatrze Powszechnym spektakl wg Rozmów z katem Kazimierza Moczarskiego, w którym Hübner grał rolę Moczarskiego.

Sceny Teatru Powszechnego

Teatr Powszechny posiada 3 sceny:

Scena 300 - realizowane są na niej największe spektakle światowego i krajowego repertuaru.
Scena 200 - realizowane są na niej bardziej kameralne spektakle światowego i krajowego repertuaru
Scena 100 - realizowane są tu spektakle wymagające małych nakładów finansowych, głównie małoobsadowe sztuki współczesne.

Remont

W roku 2009 rozpoczęty został remont generalny budynku Teatru Powszechnego. W okresie remontu zespół grał gościnnie na deskach innych warszawskich teatrów. Przebudowa zakończyła się w 2010 roku.