Pałac Myślewicki w Łazienkach Królewskich

Pałac Myślewicki – pałac w Warszawskich Łazienkach.

Pałac Myślewicki – pałac w Warszawskich Łazienkach.

Historia

Pałac powstał na polecenie Stanisława Augusta Poniatowskiego w latach 1774–1779, według projektu Dominika Merliniego w stylu wczesnoklasycystycznym. Początkowo zamieszkiwali go dworzanie królewscy, później objął go książę Józef Poniatowski. W kartuszu nad wejściem znajdują się jego inicjały. W okresie międzywojennym pałac zajmowany był przez komendanta Warszawy Bolesława Wieniawę-Długoszowskiego, a potem wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego. Pałac przetrwał II wojnę.

15 września 1958 roku odbyła się tu pierwsza rozmowa ambasadorów Chińskiej Republiki Ludowej i USA będąca pierwszą próbą nawiązania kontaktów między tymi dwoma krajami. W budynku mieściły się apartamenty gościnne Urzędu Rady Ministrów, w związku z czym zatrzymywali się w nim m.in. premier Indii Indira Gandhi czy wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Richard Nixon.

Pałac swoją nazwę wziął od pobliskiej, nieistniejącej obecnie, wsi Myślewice.

Architektura

Korpus główny o trzech kondygnacjach posiada biegnącą przez całą jego wysokość pośrodku niszę wejściową oraz ujęty jest w ćwierćkoliste skrzydła. Fasadę zdobi ogromna muszla z rzeźbami Jakuba Monaldiego przedstawiająca Zefira i Florę. Łagodne wygięcia dachów nawiązują do popularnych podówczas wzorów chińskich.

Wnętrza

Budynek zachował XVIII-wieczny wystrój malarski. W sieni i klatce schodowej są oryginalne polichromie, które wykonał Antoni Herliczka. W jadalni na parterze widoczne są weduty miast włoskich – Widok Zamku i Mostu świętego Anioła w Rzymie, Widok papieskiej willi Piusa VI w Watykanie oraz dwa Widoki Placu świętego Marka w Wenecji – wykonane przez nadwornego malarza Stanisława Augusta, Jana Bogumiła Plerscha. W dawnej Łazience przetrwał oryginalny plafon Plerscha, Zefir i Flora – jedyne takie malowidło artysty zachowane do dzisiaj we wnętrzu pałacowym w Warszawie. W Pokoju Krajobrazowym ocalał zespół ośmiu rokokowych widoków z antycznymi ruinami na tle włoskiego krajobrazu, stworzonych przez Antoniego Herliczkę.