Most Grota-Roweckiego

Most gen. Stefana Grota-Roweckiego (czasami też most Toruński, Grota-Roweckiego lub Grota) – most w Warszawie na Wiśle. Został zbudowany w latach 1977-1981 jako część Trasy Toruńskiej przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 (przyczółki i podpory) i Mostostal (konstrukcja nośna i montaż). Aktualnie jest też częścią etapowej obwodnicy Warszawy.

Most gen. Stefana Grota-Roweckiego (czasami też most Toruński, Grota-Roweckiego lub Grota) – most w Warszawie na Wiśle. Został zbudowany w latach 1977-1981 jako część Trasy Toruńskiej przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 (przyczółki i podpory) i Mostostal (konstrukcja nośna i montaż). Aktualnie jest też częścią etapowej obwodnicy Warszawy.

Historia

Pierwsze projekty mostu powstały w latach 60. XX wieku. Według tych projektów miał być mostem podwieszonym na dwóch pylonach. Projekt został zmieniony ze względu na wysokie koszty budowy takiego mostu. Ostateczny projekt został wykonany przez zespół inżynierów biura projektowego „Stolica” pod kierunkiem Witolda Witkowskiego.

Poświęcenie i otwarcie mostu 28 listopada 1981 r. związało się z okresem aktywności „Solidarności”. W drodze ustępstw ze strony państwa, most otrzymał imię komendanta głównego Armii Krajowej gen. bryg. Stefana Roweckiego „Grota”, co było niezwykłym wydarzeniem w stolicy komunistycznego państwa. Uroczystości poświęcenia mostu stały się masową manifestacją środowisk kombatanckich AK i opozycji demokratycznej.

Opis

Most Stefana Grota-Roweckiego jest obok mostu Siekierkowskiego jednym z największych mostów Warszawy. Most ma 645 m długości. Składa się z dwóch niezależnych konstrukcyjnie części, z których każda ma po cztery pasy ruchu. Według pomiarów ruchu z 2005 przez most przejeżdżało dziennie ok. 150 tys. samochodów, co jest wynikiem największym spośród wszystkich warszawskich mostów.

Most ten niemal nie jest przystosowany do ruchu pieszego i rowerowego. Ma dwa chodniki, ale są one bardzo wąskie, a przejazd rowerem utrudniają latarnie. Chodniki oddzielone są od jezdni barierami energochłonnymi.

Przebudowa dla potrzeb S8

We wrześniu 2009 roku GDDKiA rozpoczęła przebudowę Trasy Toruńskiej, wraz z mostem, do parametrów drogi ekspresowej, przy jednoczesnym poszerzeniu mostu do dziesięciu pasów ruchu (po pięć w każdą stronę). Po zakończeniu przebudowy oraz wybudowaniu łącznika pomiędzy Konotopą a ulicą Powązkowską, całość wejdzie w skład drogi S8. Inwestycja planowana była na lata 2008-2010, jednak problemy miasta z wybudowaniem nowego mostu Północnego spowodowały opóźnienie tej inwestycji z powodu braku dróg alternatywnych w trakcie przebudowy mostu. Obecnie trwa budowa odcinka drogi ekspresowej od mostu Grota-Roweckiego do węzła Marki. Jest to pierwszy etap remontu. Poszerzanie samego mostu rozpocznie się w drugim etapie. W grudniu 2011 GDDKiA ogłosiła przetarg na przebudowę mostu dla potrzeb drogi ekspresowej S8. Na początku stycznia 2012 r. do przetargu o przebudowę mostu stanęły 22 firmy. Do kolejnej tury zakwalifikowało się 20. Miały złożyć oferty cenowe do 20 sierpnia, ale z uwagi na odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej w sprawie zmian treści specyfikacji przetargowej termin ten został przesunięty. Według inwestorów brakuje zapisów, które równomiernie rozkładałyby ryzyko pomiędzy wykonawcę i inwestora. Gdyby w dokumentacji przetargowej wystąpiły błędy, wykonawca nie miałby możliwości ubiegać się o przedłużenie terminu wykonania na usunięcie wad wykonania i zwiększono by wartość kar umownych po stronie wykonawcy. Niezależnie od ciężaru gatunkowego wady, wykonawca ma 24 godziny na określenie sposobu usunięcia wad i 72 godziny na przejezdność drogi. Firma, która wygra przetarg, będzie miała 27 miesięcy od momentu podpisania umowy do zakończenia prac.