Mój - jezioro położone na wschód od Kętrzyna w gminie Kętrzyn, w powiecie kętrzyńskim województwa warmińsko-mazurskiego, w dorzeczu rzeki Guber.
Jezioro ma powierzchnię 116,3 ha, a jego głębokość wynosi 4,1 m. Powierzchnia tafli wody wyniesiona jest 121 m n.p.m.. Jezioro ma kształt wydłużony z południa na północ. Jezioro ma długość ok. 2,3 km, a największą szerokość 1,0 km.
Jezioro znajduje się na skraju gierłoskiego lasu. Od strony wschodniej jeziora położona jest wieś Gierłoż, a za linią kolejową Kętrzyn - Węgorzewo i drogą Czerniki - Parcz znajduje się Jezioro Siercze. Do Jezeziora Siercze dopływa woda z Jeziora Mój podziemnym rurociągiem. Przepływ wody regulowany jest upustem.
W czasie II wojny światowej w jeziorze było ujęcie wody na potrzeby Wilczego Szańca. Woda była doprowadzona do kwatery Hitlera rurociągiem wzdłuż linii kolejowej. Była to woda na potrzeby technologiczne. Woda do celów spożywczych w "Wilczym Szańcu" pobierana była z dwóch studni głębinowych.
Brzegi jeziora porośnięte są pasem trzcin. W trzcinach ukryte są żeremia bobrów i gnieździ się błotniak stawowy. Jezioro jest też siedliskiem łabędzi. Z ryb drapieżnych w jeziorze występują: okonie, sandacze, szczupaki i węgorze.
Nad jeziorem są dwie ogólnodostępne plaże. Na zachodnim brzegu jeziora znajduje się plaża gminna. (Dojazd: boczna droga w lewo, od drogi Czerniki - Gierłoż). Na prawo od tej plaży znajdują się domki letniskowe (głównie mieszkańców Karolewa). Druga plaża znajduje sie po przeciwnej stronie jeziora, na jego wschonim brzegu. (Dojazd: jadąc od Kętrzyna mijamy w miejscowści Gierłóż drogę w prawo do plaży nad Jez. Siercze i dalej w lesie skręcamy w lewo. Przy plaży na wschodnim brzegu jeziora jest leśne pole biwakowe. Plaża ta nazywana jest "przy kamieniu" - od głazu narzutowego leżącego nad jeziorem. Granitowy głaz ma obwód 9 m i wystaje ponad grunt na wysokość 1,25 m. Kamień jest pomnikiem przyrody.
W 1311 r. nad jeziorem zakończyła się średniowieczna bitwa, znana jako "bitwa pod Wopławkami". Bitwa przeniosła się spod późniejszej osady Góry, przez Strzyże nad jezioro. Średniowieczny kronikarz Murinius pisze o tym w sposób następujący: "...18 kwietnia Henryk de Plock, komendator wielki, z wielkim wojskiem Krzyżaków na Wicienia z Litwą bezpiecznego przypadł, tam Litwę posiekli, drugie powiesili, ostatek w jeziorze potopili. Tak się Pan Bóg bluźnierstwa pomścił. Krzyżacy na pamiątkę tego zwycięstwa klasztor panieński w Toruniu założyli..." | 
