Fort Sokolnickiego - to jeden z fortów Cytadeli Aleksandrowskiej, stanowiącej trzon Twierdzy Warszawa.
Wzniesiona w ogólnym zrębie w latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku Cytadela spełniała głównie funkcje więzienne i policyjne, mając niewielkie możliwości rzeczywistej obrony miasta z powodu swojego umiejscowienia i konstrukcji. Z tego powodu bardzo szybko przystąpiono do budowy kolejnych umocnień, wysuniętych przed narys Cytadeli.
Fort Sokolnickiego, który w okresie zaboru rosyjskiego nosił nazwę Fortu Siergieja był jednym z sześciu dzieł, jakimi w połowie XIX wieku uzupełniono lewobrzeżną część Cytadeli Aleksandrowskiej w Warszawie. Fort wzniesiono w latach 1849-1851 oraz rozbudowano w latach 1864-1874. Pierwotnie wzniesiono dużą, ceglaną działobitnię z suchą fosą. W okresie późniejszym fort uzupełniono umocnieniem ziemnym o narysie lunety (dzieło z dwoma czołami i otwartą szyją). Umocnienie było wysunięte przed obrys Cytadeli o 500 metrów.
W okresie międzywojennym obszar i niektóre elementy fortu zostały włączone w skład Parku Żeromskiego. Można je, na czele z działobitnią, oglądać do dnia dzisiejszego. Nie zachował się w całości oryginalny układ ziemny. Jego pozostałości wkomponowano w układ parku.
Jak podaje znajdująca się przy bramie tablica, w czasie Powstania Warszawskiego znajdował się w nim szpital.
Fort Sokolnickiego znajduje się w rejestrze zabytków pod nr rej.: 59/8 z 1.07.1965. | 
