Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP

Parafia Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, właściwie Parafia Świętego Józefa Oblubieńca NMP i św. Jana od Krzyża w Warszawie (Koło) – parafia rzymskokatolicka w Warszawie (dekanat wolski), prowadzona przez księży archidiecezjalnych.

Parafia Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, właściwie Parafia Świętego Józefa Oblubieńca NMP i św. Jana od Krzyża w Warszawie (Koło) – parafia rzymskokatolicka w Warszawie (dekanat wolski), prowadzona przez księży archidiecezjalnych.

Historia

Parafia została erygowana w 1938 roku na terenach. Jej organizatorem był ks. J. Sitnik, poprzednio proboszcz i również budowniczy świątyni w podwarszawskich Ząbkach. W tym samym roku poświęcono tymczasową, drewnianą kaplicę oraz rozpoczęto budowę obecnego kościoła murowanego według projektu Feliksa Michalskiego. Budowa trwała również w czasie okupacji hitlerowskiej, mimo trudności związanych z reglamentacją materiałów budowlanych przez władze niemieckie. W 1944 roku hitlerowcy spalili drewniany kościół i plebanię. Już w 1945 roku rozpoczęto ponowną budowę kościoła. Zadaszono wówczas, a następnie poświęcono dolny kościół, oraz zaczęto budowę kościoła górnego. W 1951 roku parafia otrzymała drugiego patrona - św. Jana od Krzyża. Konsekracja świątyni nastąpiła w 1963 roku.

Architektura i wystrój obiektów

Kościół górny św. Józefa jest monumentalnym, trójnawowym budynkiem halowym z transeptem, okcydentowanym. Nad skrzyżowaniem naw znajduje się kopuła. Fasada z dwiema niezbyt wysokimi w stosunku do samego kościoła wieżami; główną jej ozdobą jest wielkie okno o wypukłym, dekoracyjnym wypełnieniu. Chór z organami 23-głosowymi. W kościele znajdują się 4 kaplice: Miłosierdzia Bożego, Różańcowa, Matki Bożej Częstochowskiej i Krzyża. Dwie pierwsze zajmują oba końce nawy poprzecznej, pozostałe znajdują się wraz z zakrystią po obu bokach prezbiterium.

Wystrój kościoła górnego jest bardzo niejednorodny stylistycznie. W skład jego wchodzą dzieła naturalistyczne i abstrakcyjne, historyzujące i nowoczesne, a także o charakterze przejściowym. Ponadto część drewnianego wyposażenia świątyni ma charakter ludowy czy folkloryzujący. Kościół zdobią liczne witraże, w tym najważniejszy witraż wielkiego okna fasady. Ich tematyka jest przeważnie abstrakcyjna i symboliczna, rzadziej roślinna. Ściany boczne prezbiterium dekorowane są kasetonami (!). Polichromie współcześnie znajdują się w prezbiterium (św. Józef z małym Jezusem), wnętrzu kopuły (w obu miejscach autorstwa prof. J. Sławińskiego) oraz kaplicy Miłosierdzia Bożego; z nich też składa się Droga Krzyżowa. Częściowo wykonano je techniką sgraffito. Witraże samego kościoła i Droga Krzyżowa są dziełami Marii Hiszpańskiej-Neuman. Liczne wykonane z brązu prace zamieszkałego na terenie parafii prof. Gustawa Zemły: płaskorzeźby śś. Piotra i Pawła na ambonie, wielki krucyfiks w kaplicy Krzyża (o wadze 400 kg), rzeźba Matki Bożej i płaskorzeźby przedstawiające 20 tajemnic różańcowych w Kaplicy Różańcowej. Ołtarze w prezbiterium i kaplicach marmurowe, w prezbiterium ponadto ołtarz drewniany (prof. W. Trojan i W. Kulon).

Kościół dolny mieści się w podziemiach kościoła górnego. Jest usytuowany poprzecznie do świątyni na wyższym poziomie, mniejszy, ale również trójnawowy, o wąskich nawach bocznych. Znajdują się tu 2 niewielkie witraże, 6 wykonanych przez Zbigniewa Staszko malowideł na bocznych ścianach i podświetlany szklany krzyż z dekoracją malarską. Drewniany podest ołtarza wyposażony jest w kurtynę i może służyć jako scena teatralna.

W granicach parafii, na skrzyżowaniu ulic Górczewskiej i Deotymy, umieszczony został w roku 2001 posąg Chrystusa Miłosiernego, brązowy na granitowym cokole, wykonany przez Gustawa Zemłę według pomysłu Rozalii Majszczyk.

Proboszczowie

• ks. Jan Sitnik (1938-1978, do śmierci)
• ks. Leopold Sotkiewicz (1978-1985, do śmierci)
• ks. Jan Sikorski (1986-2006, do odejścia na emeryturę)
• ks. Zbigniew Godlewski (od 2006)

Życie religijne parafii

Najbardziej charakterystycznym przejawem życia religijnego parafii jest nieustająca adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy bocznej. Od ponad 25 lat mieszkańcy Koła i wierni z innych parafii mogą adorować Najświętszy Sakrament w kościele św. Józefa całą dobę. Większość uczestników adoracji pozostaje zrzeszona w Bractwie Adoracyjnym.

W parafii rozwinął się również kult Miłosierdzia Bożego. Codziennie o godz. 15.00 w kaplicy adoracji Najświętszego Sakramentu odprawiana jest koronka do Miłosierdzia Bożego z rozważaniem męki pańskiej, a w każdy piątek msza św. z kazaniem okolicznościowym. Osobliwością parafii jest doroczne organizowanie obchodów Święta Bożego Miłosierdzia dla Warszawy przy posągu Chrystusa Miłosiernego w parku Moczydło.

W parafii działają również inne wspólnoty o charakterze modlitewnym, liturgicznym i formacyjnym, Żywy Różaniec, Franciszkański Zakon Świeckich, Koło Przyjaciół Radia Maryja, Wspólnota Krwi Chrystusa, Akcja Katolicka, Liturgiczna Służba Ołtarza, Schola, Totus Tuus i inne.

W ciągu roku organizowane są różne nabożeństwa okolicznościowe, m.in.: różaniec (w październiku i każdą I sobotę miesiąca), nabożeństwo majowe i czerwcowe, nowenna do NMP Nieustającej Pomocy i litania do św. Józefa (w każdą środę). W pierwszą niedzielę miesiąca odbywa się uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem dookoła świątyni.