Kolegiata Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Kolegiata pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jaśle – najstarszy zabytkowy kościół rzymskokatolicki w Jaśle, od 2011 roku posiada status kolegiaty.

Budynek został zbudowany z kamienia w stylu gotyckim w XV wieku. Kościół był wielokrotnie niszczony, ostatni raz w czasie II wojny światowej. Dzięki staraniom Głównego Konserwatora Zabytków inż. arch. Jana Zachwatowicza został odbudowany. Po okresie wojen kościół był trzykrotnie remontowany.

Kolegiata pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jaśle – najstarszy zabytkowy kościół rzymskokatolicki w Jaśle, od 2011 roku posiada status kolegiaty.

Budynek został zbudowany z kamienia w stylu gotyckim w XV wieku. Kościół był wielokrotnie niszczony, ostatni raz w czasie II wojny światowej. Dzięki staraniom Głównego Konserwatora Zabytków inż. arch. Jana Zachwatowicza został odbudowany. Po okresie wojen kościół był trzykrotnie remontowany.

Historia

W latach 60. kościół zakupił nowe organy, wykonano także nowe malowanie ścian oraz nowe ołtarze w style ludowym wg projektu artysty rzeźbiarza Bandury. Ołtarz główny przedstawiał scenę Wniebowzięcia Matki Boskiej. Ołtarz z lewej strony poświęcony był św. Józefowi, z prawej zaś Jezusowi Chrystusowi ukrzyżowanemu. Następnie zamontowano nową chrzcielnicę i ambonę. Po zakończeniu II Soboru Watykańskiego (1962-65) stół ofiarny przeniesiono przed ołtarz. Od tego czasu ambona nie jest wykorzystywana. Później sukcesywnie wykonano boazerie z nowymi konfesjonałami i stacje Drogi Krzyżowej. Wykonano też witraże najpierw w oknach prezbiterium. Wtedy też ułożono drogę z betonowych kostek sześciokątnych wokół kościoła. Pod koniec lat 60. władze miasta wykonały też asfaltowanie ulic na Targowicy w tym ulicy Cmentarnej. Wtedy też dokonano remontu ówczesnej Kaplicy Gimnazjalnej. W roku 1959 kościół zakupił od właścicieli sąsiedniej kamienicy (Rynek 14) plac i ogród. Zgodnie z zaleceniem biskupa ówczesny proboszcz ks. Stanisław Dudziński planował rozbudowę kościoła aż do dzwonnicy, ale władze miasta i konserwator zabytków nie wyraziły na nią zgody. Około 1970 roku miał miejsce pożar zakrystii, który dał pretekst do jej odnowy. W latach 70. ponownie malowano ściany kościoła. Wtedy przebito też zamurowane okna z lewej strony nawy głównej i za ołtarzem głównym, a we wszystkich oknach uzupełniono witraże. Wtedy wybudowano na terenie ogrodu dom dla księży. Rozebrano też ruiny "organistówki". Zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków usunięto tynki z zewnętrznej strony kamiennego muru. Nieco później kościół zakupił trzy nowe dzwony. W 1974 roku zmarł proboszcz ks. Stanisław Dudziński i nowym proboszczem został ks. Kazimierz Trygar, który był długoletnim katechetą młodzieży w liceum ogólnokształcącym.

W roku 1998 rozpoczął się ostatni generalny remont kościoła, sponsorowany był ze składek parafian oraz przez niemiecką fundację, Podczas którego odkryto pod tynkiem kilka warstw zabytkowych polichromii z prawej strony ołtarza. Ekipa budowlana z Wiśnicza wykonała konserwację murów kościoła. Zamontowano nowe ołtarze oraz nowe ogrzewanie podłogowe. Wyremontowano także budynek plebanii, domu dla księży oraz dzwonnicę. Wykonano też remont Kaplicy Cmentarnej i Domu Pogrzebowego na zabytkowym cmentarzu parafialnym. Koło ulicy Cmentarnej wybudowano plac parkingowy. W roku 2002 nowym proboszczem został ks. Zbigniew Irzyk. W roku 2005 wykonano nową drogę wokół kościoła.