Gmina Stryszawa - Szczyty

Wytrzyszczon (743 m) – szczyt Pasma Laskowskiego, które według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych często zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
Magurka (także Borsucza) – szczyt o wysokości 872 m po wschodniej stronie Przełęczy Przysłop w głównym grzbiecie Pasma Jałowieckiego. Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Harańczykowa Góra – zalesiony szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały) o wysokości 624 m n.p.m. Jego stoki opadają: zachodnie - w stronę Targoszowa, zaś północno-wschodnie - w stronę Tarnawy Górnej.
Wojewodowa Góra (657 m) – szczyt w Paśmie Solnisk.
Kocońka (701 m) – wzgórze w środkowej części Pasma Pewelskiego, znajdujące się pomiędzy Gachowym Groniem (758 m) a Małysiakowym Groniem (680 m). Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Gachowizna lub Gachów Groń (758, 759 m) – szczyt w Paśmie Pewelskim, znajdujący się w nim pomiędzy Uboczą (740 m) a Kocońką (701 m). Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Surzynówka (816 m) – szczyt w Paśmie Przedbabiogórskim (Jałowieckim), znajdujący się po północno-zachodniej stronie przełęczy Przysłop. Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Jaworzyna lub Dzikasowa Góra (825 m) – szczyt w Paśmie Solnisk.
Czarna Góra (858 m) lub Cicha Góra – szczyt w paśmie Solnisk, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
Czepelówka (610 m) – szczyt na północno-wschodnim krańcu Pasma Solnisk.
Żurawnica (733 m n.p.m.) - szczyt w Beskidzie Makowskim, najwyższy w tzw. Paśmie Żurawnicy. Leży w głównym grzbiecie pasma, pomiędzy wsią Krzeszów Górny na zachodzie a przełęczą Carchel 640 m n.p.m. na wschodzie.
Gajka – zalesiony szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały) o wysokości 578 m n.p.m. Jego stoki opadają w stronę Targoszowa oraz potoku Targoszówka.
Leskowiec (922 m n.p.m.) – szczyt górski we wschodniej część Beskidu Małego.
Gronik – szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały) o wysokości 552 m n.p.m. Jego stoki opadają: północno-zachodnie - w stronę Targoszowa, zaś południowe i wschodnie - w stronę Krzeszowa.
Palusowa Góra – zalesiony szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały) o wysokości 612 m n.p.m. Jego stoki opadają: zachodnie - w stronę Targoszowa, zaś południowo-wschodnie - w stronę Krzeszowa.
Koźle Małe – niezalesiony szczyt w południowo-wschodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały) o wysokości 541 m n.p.m., położony w granicach administracyjnych Krzeszowa. Przez szczyt Koźla Małego nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny.
Kobyla Głowa (841 m) – szczyt w paśmie Solnisk, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego.
Groń (687 m) – wzgórze na północno-wschodnim końcu Pasma Pewelskiego, znajdujące się pomiędzy Wajdowym Groniem (677 m) a Małysiakowym Groniem (680 m). Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Palenica (624 m) – wzgórze na północno-wschodnim końcu Pasma Pewelskiego. Znajduje się pomiędzy Wajdowym Groniem (677 m) a Łopuszniakiem (538 m). Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski pasmo to należy do Beskidu Makowskiego.
Solniska (849 m)– szczyt w Paśmie Solnisk. Na mapach i w przewodnikach turystycznych pasmo to czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego, jednak według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i wraz z nim należy do Beskidu Makowskiego.