Włodzicka Góra

Włodzicka Góra (niem. Königswalder Spitzberg) – szczyt (757 m n.p.m.), w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, na Wzgórzach Włodzickich.

Najwyższy szczyt Wzgórz Włodzickich, położony południowo-zachodniej Polsce na zachód od Ludwikowic Kłodzkich na północno-zachodnim krańcu pasma Wzgórz Włodzickich, w zakolu górnej Włodzicy.

Góra wznosi się w postaci stromego, dość regularnego stożka, który w kierunku południowo-wschodnim przechodzi w długi, wyrównany grzbiet. Zbocza: zachodnie, północno-zachodnie i strome północno-wschodnie opadają w kierunku zakola Włodzicy. Wzniesienie zbudowane z utworów czerwonego spągowca, głównie piaskowców ciosowych i zlepieńców, w których ciągną się karbońskie piaskowce i zlepieńce. Wierzchołek i znaczną część zboczy porastają lasy świerkowo-bukowe regla dolnego. Dolne partie zboczy oraz zbocze południowo-zachodnie pokrywają łąki. U podnóża północno-wschodniego zbocza położona jest miejscowość Świerki. Od północnego zachodu pod szczyt Włodzickiej Góry podchodzą rozproszone zabudowania dawnych przysiółków Dworków, a od południa ostatnie domy Sośniny. Na szczycie znajduje się ruina wieży widokowej.

Na zboczu góry znajdują się pozostałości obiektów do załadunku i transportu kamienia z pobliskiego kamieniołomu.

Łąki pokrywające południowo-zachodnie zbocze, częściowo przechodzą w torfowisko z początku okresu zlodowacenia południowopolskiego.

Wzniesienie zaliczane jest do Korony Sudetów Polskich.

Włodzicka Góra (niem. Königswalder Spitzberg) – szczyt (757 m n.p.m.), w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, na Wzgórzach Włodzickich.

Najwyższy szczyt Wzgórz Włodzickich, położony południowo-zachodniej Polsce na zachód od Ludwikowic Kłodzkich na północno-zachodnim krańcu pasma Wzgórz Włodzickich, w zakolu górnej Włodzicy.

Góra wznosi się w postaci stromego, dość regularnego stożka, który w kierunku południowo-wschodnim przechodzi w długi, wyrównany grzbiet. Zbocza: zachodnie, północno-zachodnie i strome północno-wschodnie opadają w kierunku zakola Włodzicy. Wzniesienie zbudowane z utworów czerwonego spągowca, głównie piaskowców ciosowych i zlepieńców, w których ciągną się karbońskie piaskowce i zlepieńce. Wierzchołek i znaczną część zboczy porastają lasy świerkowo-bukowe regla dolnego. Dolne partie zboczy oraz zbocze południowo-zachodnie pokrywają łąki. U podnóża północno-wschodniego zbocza położona jest miejscowość Świerki. Od północnego zachodu pod szczyt Włodzickiej Góry podchodzą rozproszone zabudowania dawnych przysiółków Dworków, a od południa ostatnie domy Sośniny. Na szczycie znajduje się ruina wieży widokowej.

Na zboczu góry znajdują się pozostałości obiektów do załadunku i transportu kamienia z pobliskiego kamieniołomu.

Łąki pokrywające południowo-zachodnie zbocze, częściowo przechodzą w torfowisko z początku okresu zlodowacenia południowopolskiego.

Wzniesienie zaliczane jest do Korony Sudetów Polskich.

Turystyka

Przez szczyt Włodzickiej Góry przechodzi szlak turystyczny

• zielony – prowadzący z Kościelca na Wielką Sowę
• Na szczycie punkt widokowy na Sudety, a zwłaszcza na Góry Sowie.