Willa Granzowa

0

Willa Granzowa tzw. "Grancówka" – to zachowany w stanie ruiny budynek administracyjny zakładów ceramicznych Kazimierza Granzowa, zlokalizowany na rogu ulic Strażackiej i Chełmżyńskiej w granicach dzisiejszej dzielnicy Rembertów miasta stołecznego Warszawy.

Czytaj dalej

Willa Granzowa tzw. "Grancówka" – to zachowany w stanie ruiny budynek administracyjny zakładów ceramicznych Kazimierza Granzowa, zlokalizowany na rogu ulic Strażackiej i Chełmżyńskiej w granicach dzisiejszej dzielnicy Rembertów miasta stołecznego Warszawy.

Historia

Budynek zlokalizowany pod adresem ul. Chełmżyńska 165 wzniesiono w latach 1888-1890 lub w roku 1895 z przeznaczeniem na siedzibę administracji zakładów Granzowa, zlokalizowanych na Kawęczynie. Kawęczyńskie Zakłady Ceramiczne Granzowa założone zostały w 1866 lub w 1863. Dzięki wysokiej jakości i szerokiemu asortymentowi swoich wyrobów była to jedna z wiodących cegielni w rejonie Warszawy.

Budynek przy Chełmżyńskiej powstał jako eklektyczna willa według pomysłu Granzowa. Wzniesiony został przy użyciu szerokiej gamy materiałów produkowanych w cegielni na Kawęczynie. Stał się więc swego rodzaju reklamą wyrobów miejscowych zakładów. Mury zbudowano z różnych gatunków cegły, zastosowano dachówkę najwyższej jakości, zamontowano ceramiczne przewody wentylacyjne i kominowe, a fasadę wyłożono ozdobioną geometrycznymi wzorami żółtą cegłą oblicową. W jednym z naroży willi znajdowała się wieża.

Budynek przetrwał II wojnę światową, pomimo że zakłady ceramiczne zostały zbombardowane już w 1939. Po wojnie mieściła się tu szkoła gminna dla Kawęczyna, a potem przedszkole. Budynek poddawany tylko drobnym remontom systematycznie niszczał - kosztorys remontu na rok 1962 wynosił 280 tys. złotych, a w 1978 już 3 mln. złotych. Jego kolejnym użytkownikiem był Szkolny Ośrodek Socjoterapii.

W latach 80. XX wieku ściany budynku zaczęły pękać, być może wskutek nasilenia ruchu na pobliskiej linii kolejowej Warszawa-Terespol. Spowodowało to dalszy wzrost kosztów potencjalnego remontu. Pod koniec lat 80. w willi swój ośrodek chciał zlokalizować Monar, ale napotkano na silny opór mieszkańców i pomysłu nie zrealizowano. Kolejni właściciele próbowali protestować przeciwko niszczeniu budynku przez sąsiedztwo linii kolejowej, lecz ich wysiłki pozostały bezskuteczne. W 1989 budynek wpisano jednak do rejestru zabytków.

W 1991 willa wróciła na własność Zakładów Cegielnianych Kazimierza Granzowa SA, lecz kilka lat później przedsiębiorstwo zbankrutowało. Budynek nabyły dwie rodziny, ale jego remont wciąż nie nastąpił. Po roku 2000 pod ciężarem śniegu zawalił się częściowo dach, w 2004 runęła wieżyczka, a w 2009 także część ścian na piętrze. W 2007 roku w trakcie Sesji Rady Dzielnicy Rembertów m.st. Warszawy podjęto uchwałę o zwróceniu się do prezydenta m.st. Warszawy o dokonanie zakupu willi przez miasto.

Budynek do dnia dzisiejszego pozbawiony jest remontów i nadzoru. Dodatkowo pomiędzy linią kolejową a budynkiem przebito i otwarto dla ruchu (23 grudnia 2009 roku) ul. Strażacką, która połączyła Targówek z Rembertowem.


Willa Granzowa - to miejsce nie posiada jeszcze przewodnika. Jeśli znasz to miejsce, to tutaj możesz napisać przewodnik.