Góra Hugona

Góra Hugona (śl. Hugoberg) — najwyższe wzniesienie Świętochłowic, ok. 311,4 m n.p.m. Znajduje się w obrębie Wzgórz Chropaczowskich. Stanowi dział wodny I rzędu pomiędzy Wisłą a Odrą.

Góra Hugona (śl. Hugoberg) — najwyższe wzniesienie Świętochłowic, ok. 311,4 m n.p.m. Znajduje się w obrębie Wzgórz Chropaczowskich. Stanowi dział wodny I rzędu pomiędzy Wisłą a Odrą.

Historia

Nazwa pochodzi od imienia Hugo I Henckela von Donnersmarck.

W 1803 obszar ten pokrywały całości lasy. Jednak postępujący rozwój przemysłu spowodował, że od 1883 teren ten został silnie zdegradowany. W 1935 powstała tu sekcja szybowcowa. Podczas II wojny światowej lotnisko wykorzystywali Niemcy. Powstała też obok lotniska bateria dział przeciwlotniczych.

Fauna i flora

Szata roślinna na omawianym terenie należy do najlepiej wykształconych i zróżnicowanych w Świętochłowicach. Choć jest prawie w całości pochodzenia antropogenicznego, posiada dużą wartość przyrodniczą i spełnia ważną rolę biocenotyczną. Jest siedliskiem licznych gatunków roślin, grzybów i zwierząt w tym także gatunków podlegających ochronie. Odnotowano tu ok. 110 gatunków roślin naczyniowych, wśród których można odnaleźć dwa gatunki objęte ścisłą ochroną (kruszczyk szerokolistny i bluszcz pospolity) oraz gatunki częściowo chronione (m.in. kalina koralowa, konwalia majowa, kruszyna pospolita).

Na terenie Góry Hugona odnaleziono dotychczas 92 gatunki kręgowców - 5 gatunków ryb, 15 gatunków reprezentujących herpetofaunę, 53 gatunki ptaków oraz 19 gatunków ssaków. Spośród nich aż 71 podlega ochronie prawnej a trzy chronione są prawem łowieckim.

Do największych osobliwości faunistycznych należą: traszka grzebieniasta, kumak nizinny, grzebiuszka ziemna, ropucha paskówka, rzekotka drzewna oraz zaskroniec zwyczajny, a także krogulec, zimorodek, dzięcioł zielony, trzciniak i derkacz.