” | HistoriaSierpecką cerkiew pobudowano w latach 1884-1887 według projektu architekta ] Płockiej Józefa Górskiego. Budowa świątyni była potrzebna, z powodu ulokowania w Sierpcu stałego garnizonu rosyjskiego. Świątynię wzniesiono w tradycyjnym dla architektury cerkiewnej stylu. Nabożeństwa odprawiane były w niej do czasu opuszczenia miasta przez Rosjan w 1915 roku. Od tego czasu cerkiew popadała w ruinę i ulegała coraz to częstszym dewastacjom. Świątynia posiadała 2 kopuły, które rozebrano w 1917 roku. Po I wojnie światowej, rozebrano także kaplicę na cmentarzu prawosławnym (obecny teren cmentarza parafialnego). Cmentarz całkowicie zlikwidował proboszcz sierpeckiej parafii - ks. Wincenty Chabowski. WyglądŚwiątynię zbudowano na planie krzyża greckiego z trójbocznie zamkniętym prezbiterium od wschodu. Od zachodu wznosiła się wieża zbudowana na planie ośmiokąta, zwieńczona cebulastą kopułą. Nad skrzyżowaniem naw pobudowano ośmiokątną wieżę z cebulastą kopułą. Kopułę wieńczył prawosławny krzyż. Okna zamknięte były półkoliście, w profilowanych obramieniach. Od północy, południa i zachodu znajdowały się bogato zdobione portale wejściowe. Lata powojenneW okresie międzywojennym opuszczony budynek przebudowano. Nadziemną część budynku rozebrano praktycznie w całości, zachowano części ścian północnej i południowej oraz fundamenty. Wybudowano wówczas od zachodu monumentalny, czterokolumnowy portyk zwieńczony frontonem. Po przebudowie, w budynku mieściły się: starostwo powiatowe, mieszkanie starosty, Powiatowy Urząd ziemski, Powiatowa Komenda policji Państwowej, Powiatowa Komenda Straży Pożarnej, Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego oraz siedziba Powiatowego Lekarza Weterynarii. Po II wojnie światowej w budynku siedzibę miała Powiatowa Rada Narodowa. Cerkiew obecnieObecnie w budynku, który od lat międzywojennych nie przechodził większych remontów znajduje się siedziba Sądu Rejonowego. Wokół dawnej cerkwi znajdują się parki: im. Janusza Korczaka, oraz im. gen. Władysława Andersa. |
