Sanktuarium Matki Boskiej Zagórskiej

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu - świątynia parafii rzymskokatolickiej w Starym Zagórzu przy ulicy Piłsudskiego. Od 1 lipca 2007 roku na mocy dekretu metropolity przemyskiego Józefa Michalika kościół stał się Sanktuarium Matki Boskiej Zagórskiej - Matki Nowego Życia.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu - świątynia parafii rzymskokatolickiej w Starym Zagórzu przy ulicy Piłsudskiego. Od 1 lipca 2007 roku na mocy dekretu metropolity przemyskiego Józefa Michalika kościół stał się Sanktuarium Matki Boskiej Zagórskiej - Matki Nowego Życia.

Opis

Późnobarokowy kościół parafialny w Starym Zagórzu zbudowany został w drugiej ćwierci XVIII wieku, przypuszczalnie z wykorzystaniem murów dawnej gotyckiej kaplicy.

Kościół zagórski to budowla jednonawowa, z przedsionkiem i zakrystią. Zbudowany jest z kamienia i pokryty tynkiem. Nawa główna, o rzucie prostokątnym, jest trójprzęsłowa, a łukowe barokowe sklepienie opiera się na ścianach. Przy dość krótkim prezbiterium znajduje się zakrystia; w przeszłości nad zakrystią mieściła się loża kolatorska z widokiem na ołtarz. Schody do loży znajdują się w zakrystii, sama loża jest nieczynna od lat powojennych i zasłonięta od ołtarza znacznej wielkości obrazem.

W fasadzie kościoła, w niszach umieszczone są drewniane rzeźby św. św. Piotra i Pawła; pomiędzy nimi umieszczona jest pamiątkowa tablica z czarnego marmuru ufundowana przez Polaków w Zagórzu z okazji dziesięciolecia odzyskania niepodległości (1928). Szczyt kościoła wieńczy sygnaturka (bez dzwonu).

We wnętrzu barokowy ołtarz główny zwieńczony figurą przedstawiającą scenę Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Centralnym punktem ołtarza jest łaskami słynący późnogotycki obraz Zwiastowania Najświętszej Marii Panny. Koronacja obrazu Matki Boskiej Zagórskiej dokonana została 2 lipca 2007 roku przez arcybiskupa przemyskiego Józefa Michalika. Główne elementy ołtarza pokryte są 24-karatowym złotem. Po bokach ołtarza stoją figury św. Piotra i św. Pawła oraz dwie postacie alegoryczne. Po obu stronach nawy głównej dwa ołtarze boczne, neobarokowe z obrazami z II połowy XX wieku; po lewej Matka Boska z Maksymilianem Marią Kolbe, po prawej Chrystus Miłosierny. Na ścianach świątyni znajdują się znaczne wielkości obrazy uratowane ze spalonego Klasztoru Karmelitów Bosych. Poza tym seria obrazów tworzących 14 stacji Drogi Krzyżowej. W świątyni ozdobne witraże z okresu międzywojennego ufundowane przez rodzinę barona Adama Gubrynowicza, a także liczne tablice pamiątkowe; jedna z nich upamiętnia dra Józefa Galanta. Oryginalna ambona oraz chór; na chórze organy spełniające kryteria koncertowe. Ściany pokryte polichromią wykonaną w latach 80-tych XX wieku.

W odległości kilku metrów na północ od świątyni wolnostojąca dzwonnica oraz kamienny mur graniczny. W przeszłości wokół kościoła znajdował się cmentarz grzebalny o czym przypomina stosowna tablica. W 2010 roku na kościelnym murze odsłonięto tablicę poświęconą dawnemu parafianinowi Marianowi Golarzowi-Teleszyńskiemu. Na lewo od głównego wejścia obelisk upamiętniający wizytę Karola Wojtyły w zagórskim kościele w lipcu 1957 roku. Naprzeciwko bocznego wejścia krzyż milenijny.

Odpusty

• 25 marca – odpust na dzień Zwiastowania Najświętszej Marii Panny.
• 2 lipca – odpust na dzień Nawiedzenia Świętej Elżbiety.