Kościół mariawicki Przemienienia Pańskiego

Kościół Przemienienia Pańskiego w Wierzbicy – świątynia mariawicka w Wierzbicy, siedziba parafii Przemienienia Pańskiego, położonej w diecezji warszawsko-płockiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Kościół ulokowany jest przy ulicy Stanisława Staszica 17 w Wierzbicy, w gminie Wierzbica, w powiecie radomskim, w województwie mazowieckim.

Kościół Przemienienia Pańskiego w Wierzbicy – świątynia mariawicka w Wierzbicy, siedziba parafii Przemienienia Pańskiego, położonej w diecezji warszawsko-płockiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Kościół ulokowany jest przy ulicy Stanisława Staszica 17 w Wierzbicy, w gminie Wierzbica, w powiecie radomskim, w województwie mazowieckim.

Historia

Początkowo nabożeństwa mariawickie w Wierzbicy odbywały się w domach prywatnych. W latach 70. XX wieku kapłanowi Zdzisławowi Marii Włodzimierzowi Jaworskiemu udało się nabyć działkę gruntu z drewnianym budynkiem, który miał być zaadaptowany na kościół. Ten projekt razem ze staraniami o prawne zatwierdzenie parafii mariawickiej w Wierzbicy władze kościelne powierzyły młodemu kapłanowi Tadeuszowi Marii Fidelisowi Kaczmarskiemu, który był wówczas proboszczem w Pepłowie i stamtąd, od października 1972 doglądał postępu prac w Wierzbicy.

Kościół Starokatolicki Mariawitów pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego został uroczyście konsekrowany przez biskupa naczelnego Stanisława Marię Tymoteusza Kowalskiego 10 lipca 1977 w obecności licznego grona mariawickiego duchowieństwa i wiernych.

Stan techniczny budynku kościelnego był słaby i konieczne było zastąpienie go inną, nową świątynią, tym bardziej że dochodziło tam do licznych aktów wandalizmu. W przeciągu kilku lat w tym samym miejscu udało się wznieść nowy, murowany kościół, którego sylwetka utrzymana jest w stylu zakopiańskim. Nowy kościół został poświęcony 16 września 1984.

4 sierpnia 2012 roku Biskup Naczelny Maria Ludwik Jabłoński dokonał konsekracji nowego ołtarza w kościele parafialnym. Poświęcenie zbiegło się z następującymi uroczystościami: 150 rocznicą narodzenia Mateczki, 35 rocznicą poświęcenia kościoła i 40 rocznicą święceń kapłańskich ojca Marii Fidelisa Kaczmarskiego - proboszcza parafii w Wierzbicy. Na uroczystość przybyła duża grupa mariawitów i sympatyków z różnych stron Polski.

Architektura i wyposażenie

Kościół zbudowany jest z białej cegły, kryty czerwoną blachą. Na szczycie znajduje się niewielka sygnaturka. Świątynia zbudowana jest na planie prostokąta z dostawioną od wschodu zakrystią. Przed kościołem stoi niewielka dzwonnica, w której znajduje się dzwon pochodzący ze Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku.

Wewnątrz kościoła znajduje się drewniany chór, wsparty na dwóch filarach, gdzie znajdują się organy. Pod chórem ustawiony jest konfesjonał. Prezbiterium oddzielone jest od nawy balaskami. Na ołtarz prowadzą dwa stopnie. W świątyni znajduje się jeden ołtarz, przeznaczony do odprawiania liturgii w rycie trydenckim. Przy ołtarzu ustawione jest białe tabernakulum, na którym wymalowane są symbole Eucharystyczne. W centralnej części znajduje się Krucyfiks, nad nim obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, po stronie Lekcji: obraz św. Marii Franciszki, której wzrok skierowany jest na Przenajświętszy Sakrament, a po stronie Ewangelii: wizerunek św. Franciszka z Asyżu. W antepedium ołtarzowym umieszczony jest rzeźbiony w drewnie obraz Pana Jezusa w Ogrójcu.

Po obu stronach ołtarza znajdują się obrazy Maryi oraz Chrystusa Zmartwychwstałego. W pobliżu znajduje się ambona oraz klęcznik.

Na bocznych ścianach kościoła powieszone są figury – Jezusa Chrystusa i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a także stacje drogi krzyżowej.