Park Fazaniec w Szombierkach

Fazaniec – zabytkowy park w Bytomiu, rozciągający się między Szombierkami, Bobrkiem i Orzegowem, zajmujący 18,1 ha.

1. ↑ Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków: Rejestr zabytków w Bytomiu (pol.). www.wkz.katowice.pl. .
2. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych - województwo śląskie (pol.). 30 czerwca 2014. .

Fazaniec – zabytkowy park w Bytomiu, rozciągający się między Szombierkami, Bobrkiem i Orzegowem, zajmujący 18,1 ha.

Historia

W połowie XIX w. park wykorzystano na założenie hodowli bażantów. Stało się tak, ponieważ przy wybudowanym z polecenia Karola Goduli neorenesansowym pałacu w Szombierkach nie było na park miejsca. Bażanciarnia funkcjonowała do 1928 roku (stąd nazwa parku, niem. Fasan – bażant). W 2. połowie XIX wieku hrabia Hans Ulrich Schaffgotsch, mąż spadkobierczyni majątku Goduli Joanny Schaffgotsch, założył tu park prywatny. Dopiero w 1933 roku właścicielem parku stała się gmina.

W 1987 roku Fazaniec został wpisany do rejestru zabytków z numerem 1341/87.

Przez Fazaniec przebiega, wyznaczony w 2000 roku, szlak turystyczny im. Karola Goduli.

W 2008 roku Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach ogłosił, że Fazaniec jest jednym z trzech bytomskich parków (obok parku miejskiego i Parku Ludowego), któremu przyznano dotacje na odnowę drzewostanów i prac pielęgnacyjnych. Planowano również wycenianą na 5 mln zł rewitalizację parku, obejmującą zieleń oraz elementy tzw. małej infrastruktury, jednak ze względu na brak środków finansowych prace zostaną rozciągnięte na kilka kolejnych lat.

Topografia

Fazaniec graniczy: od północy z ogródkami działkowymi, od wschodu z osiedlem mieszkaniowym, a od południa i południowego zachodu z nieużytkami porolnymi i polem uprawnym.

Park charakteryzuje się zróżnicowanym ukształtowaniem terenu. Tworzą go dwa wąwozy, ułożone w kształt litery V, na dnie których płyną strumienie zasilające znajdujący się na południu staw. Pomiędzy nimi znajduje się wyniesienie z łąką.

Flora

Generalnie roślinność wykształciła się na siedlisku grądowym. Park porastają głównie dęby, ale także jawory, lipy, klony zwyczajne, jesiony wyniosłe i graby oraz (w miejscach szczególnie wilgotnych) olchy czarne. Widoczne są także wprowadzone buki, topole oraz robinie akacjowe.