Pałacyk gościnny Branickich

Pałacyk gościnny Branickich – pałac zbudowany w połowie XVIII wieku (ok. roku 1771) w stylu barokowym, prawdopodobnie według projektu Jana Zygmunta Deybela. Znajduje się przy ul. Kilińskiego 6 w centrum miasta.

Pałacyk gościnny Branickich – pałac zbudowany w połowie XVIII wieku (ok. roku 1771) w stylu barokowym, prawdopodobnie według projektu Jana Zygmunta Deybela. Znajduje się przy ul. Kilińskiego 6 w centrum miasta.

Historia

Śmierć Branickiego przerwała budowę na kilka lat, prace przy urządzaniu wnętrz zostały podjęte w roku 1776 i zakończone w roku następnym. Ich wykonawcą był ówczesny nadworny architekt Izabeli Branickiej – Jan Sękowski, on też tu zamieszkał. W roku 1796 budynek został wydzierżawiony Kamerze Pruskiej, mieściła się w nim siedziba prezydenta Kamery. Po śmierci Izabeli Branickiej, wraz z całym zespołem pałacowo-ogrodowym znalazł się w posiadaniu cara Aleksandra I, w 1837 roku przekazany Instytutowi Panien Szlacheckich.

Został spalony w 1944 r., odbudowany w 1950 na siedzibię Muzeum Ruchu Rewolucyjnego. Obecnie mieści się tam Urząd Stanu Cywilnego. Nazywany również: Pałacykiem Ślubów, Domem Koniuszego.