Żeleźniak (niem. Eisen-Koppe) - rozległy masyw z najwyższym szczytem (664 m n.p.m.) w północnej części Grzbietu Wschodniego w Górach Kaczawskich. Przez Przełęcz Mysłowską łączy się z południową częścią Grzbietu Wschodniego. Od zachodu łączy się z Osełką i Miłkiem. Na wschód od Żeleźniaka odchodzi grzbiet z Bukowinką i Głogowcem. Na północny zachód ciągnie się grzbiet z Marcińcem, Rogaczem, Dłużkiem, Chmielarzem, Polanką, Trzcińcem, Zadorą i Lipną.
Zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych - łupków albitowo-serycytowych i kwarcowo-serycytowych z grafitem i soczewkami marmurów (wapieni krystalicznych), należących do metamorfiku kaczawskiego oraz permskich skał wulkanicznych - porfirów. W łupkach radzimowickich i porfirach występują żyły okruszcowane minerałami miedzi, które były podstawą górnictwa.
Masyw jest porośnięty lasem świerkowym. | 
