
Wieżowiec Biprostal
Czytaj dalej
Kompleks budynków Biprostal – zespół budynków usytuowany w Krakowie u zbiegu ul. Królewskiej i Al. Kijowskiej (dzielnica Krowodrza) należący do firmy inżynieryjno-konsultingowej Biprostal SA oraz "Koksoprojekt Sp. z o.o.". Zespół składa się z czterech obiektów: wysokiego budynku biurowego (14 pięter), niskiego budynku biurowego (6 pięter), budynku wielofunkcyjnego (2 piętra) oraz parterowego budynku mieszczącego garaże. W budynkach, oprócz firmy Biprostal SA, ma swoją siedzibę Narodowe Centrum Nauki. Mieszczą się tu także lokale wynajmowane prywatnym firmom. Charakterystyka kompleksuOba budynki biurowe zostały zaprojektowane przez Biuro Studiów i Projektów Hutnictwa „Biprostal”, dziś Biprostal SA. Architektami obiektu byli Mieczysław Wrześniak i Paweł Czapczyński. Budowę kompleksu biurowego ukończono w 1964 roku. Piętnastopiętrowy Budynek Wysoki Biprostalu był przez ponad 25 lat najwyższym budynkiem w Krakowie. Decyzja o lokalizacji biurowca i jego wysokości podjęta została ze względu na optymalne wykorzystanie powierzchni oraz ścisłą zabudowę w centrum miasta. Ze względu na swoją wysokość dach budynku wykorzystywany jest jako główne centrum nadawcze dla Krakowa i okolic dzięki zainstalowanych na dachu 50 antenowych punktach nadawczo-odbiorczych. Do 1985 roku całą powierzchnię budynku zajmowało przedsiębiorstwo BSiPH "Biprostal" (obecnie Biprostal SA), później zdecydowano się na wynajem części powierzchni biurowych najemcom komercyjnym. Budynek wielofunkcyjny dobudowany przy niskim budynku biurowym został oddany do użytku w 1992 roku. Od al. Kijowskiej przy Budynku Niskim Biprostal jest ogólnodostępny parking na 40 samochodów, natomiast od ul. Królewskiej udostępniony jest komercyjny parking na 150 miejsc. Działki, na których znajduje się nieruchomość, są w użytkowaniu wieczystym obecnego właściciela – firmy inżynieryjno-konsultingowej Biprostal SA. Architektura i mozaikaBudynki kompleksu cechuje forma architektoniczna typowa dla lat 60. XX wieku, charakteryzująca się prostopadłościennymi bryłami z płaskimi dachami oraz nadwieszeniem piętra nad parterem wspartym na słupach oraz elewacjami z poziomymi podziałami. Elewację wieżowca stanowi szkło i blacha powlekana. Południowa ściana ozdobiona jest mozaikami Celiny Styrylskiej-Taranczewskiej. W drugiej połowie 2011 r. został ukończony gruntowny remont i przebudowa kompleksu. Pierwotnie Biprostal SA planował zerwanie mozaiki, jednak po doniesieniach prasowych Jan Janczykowski, miejski konserwator zabytków, umieścił dzieło w rejestrze zabytków. Ostatecznie inwestor zdecydował się na pozostawienie i odrestaurowanie mozaiki, ocieplając budynek od wewnątrz, a nie od zewnątrz, jak pierwotnie planowano. |
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 74 odsłony




