Kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes

Kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ul. Misjonarskiej 37 w Krakowie,

Zbudowany w latach 1892 – 1894. Zaprojektowany przez Stefana Żołdaniego w stylu neoromańskim i neogotyckim.

Kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ul. Misjonarskiej 37 w Krakowie,

Zbudowany w latach 1892 – 1894. Zaprojektowany przez Stefana Żołdaniego w stylu neoromańskim i neogotyckim.

Historia kościoła

Powstanie kościoła jest związane z historią Zakonu Misjonarzy, sprowadzonych do Krakowa przez biskupa Jan Małachowskiego w 1682 r. Pierwotnie domy misjonarskie ulokowano w podwawelskim grodzie. W 1861 roku utworzono ośrodek misjonarski na Kleparzu, który wkrótce znacznie się rozrósł. Ze względu na brak miejsca dla nowych seminarzystów podjęto decyzję o budowie nowego gmachu na terenie Nowej Wsi. Dom misjonarzy powstał w 1892 roku. Równolegle z domem misjonarskim postanowiono wznieść kościół, którego budowę ukończono w 1894 r., rok później zakończono budowę domu misjonarzy.

Dopiero w 1913 r. bp A.S. Sapieha wydał zarządzenie o powołaniu przy kościele NMP z Lourdes parafii pod tym samym wezwaniem.

W 1929 przy kościele powstał szpital sióstr miłosierdzia. Od roku 1931 przy parafii działa Chór Mariański.

Wygląd i wnętrze kościoła

Kościół ma 42,92 m długości, 16,50 m szerokości, 20,8 m wysokości wraz z dachem, 45,50 m wysokości do szczytu krzyża na wieży. Ma trzy nawy: główną i boczne, oddzielone od głównej filarami i kolumnami. Ołtarz zaprojektowany przez Edwarda Kowalczyka w 1913 roku. W jego centralnym punkcie znajduje się wierna kopia figurki Madonny z Lourdes, wykonana w 1864 przez Józefa Fibisza.