Kościół św. Stanisława Kostki

Kościół św. Stanisława Kostki – kościół rzymskokatolicki, księży salezjanów, znajdujący się w prawobrzeżnym Krakowie, na Dębnikach w Dzielnicy VIII, przy ul. Konfederackiej 6.

Do 1772 roku, pierwszego rozbioru Polski, Dębniki należały do parafii na Skałce. Potem oddzieliła je od Krakowa granica na Wiśle.

Mieszkańcy korzystali z niewielkiego kościółka św. Bartłomieja znajdującego się na Ludwinowie.

W 1782 roku utworzono parafię ludwinowską w skład której weszły Dębniki i wszystkie okoliczne wsie.

W 1883 r. staraniem specjalnie powołanego komitetu zbudowano przy dzisiejszej ul. Madalińskiego niewielką kaplicę. Po przyłączeniu Dębnik do Krakowa w 1910 roku, rada miasta na wniosek prezydenta Juliusza Lea postanowiła odstąpić bezpłatnie plac pod budowę nowego parafialnego kościoła dla dzielnic z prawego brzegu Wisły oraz partycypować w kosztach.

Projekt przybrał realne kształty dopiero po zakończeniu I wojny światowej.

W lipcu 1918 roku arcybiskup krakowski Adam Sapieha wydzielił z parafii św. Józefa w Podgórzu, nową placówkę duszpasterską, która obejmowała krakowskie dzielnice Dębniki i Zakrzówek oraz gminę Pychowice i powierzył ją Towarzystwu Salezjańskiemu.

Dwa lata później u zbiegu ulic Pułaskiego i Konfederackiej, na darowanej przez miasto parceli, zbudowano drewniany kościół, który 5 grudnia 1920 r. został konsekrowany. Wobec rosnącej liczby mieszkańców parafii kościół stał się zbyt ciasny i w 1929 powołano komitet budowy nowej świątyni.

Uchwałą rady miasta z 31 października 1930 r. dotychczas dzierżawiony teren, został przekazany nieodpłatnie parafii, która decyzją kurii uzyskała pełną samodzielność.

Rozpisano konkurs i do realizacji wybrano projekt architekta Wacława Krzyżanowskiego,

W dniu 9 października 1932 r. arcybiskup Sapieha poświęcił kamień węgielny a w sześć lat później sufragan krakowski Stanisław Rospond dokonał konsekracji nowego kościoła.

Świątynia to modernistyczna, jednonawowa budowla na planie krzyża łacińskiego. Nawa oddzielona jest od płasko zamkniętego prezbiterium transeptem. Nad przecięciem transeptu z nawą, wznosi się ażurowa kopuła z wieżą-dzwonnicą, zwieńczona krzyżem. Ma ona 45 metrów wysokości i jest dominującym akcentem architektonicznym panoramy Dębnik. Witraże oraz mozaiki zdobiące filary pochodzą z początku lat 80. XX wieku.

Uczestnikiem uroczystej konsekracji kościoła był student polonistyki Karol Wojtyła, który latem 1938 r. zamieszkał na Dębnikach, przy ul. Tynieckiej 10, w domu swojego wuja Feliksa Kaczorowskiego.

W tym parafialnym kościele odprawił też w dniu 3 listopada 1946 roku swoją mszę świętą prymicyjną a jako Jan Paweł II odwiedził świątynię 17 sierpnia 2002 r.

Kościół św. Stanisława Kostki – kościół rzymskokatolicki, księży salezjanów, znajdujący się w prawobrzeżnym Krakowie, na Dębnikach w Dzielnicy VIII, przy ul. Konfederackiej 6.

Do 1772 roku, pierwszego rozbioru Polski, Dębniki należały do parafii na Skałce. Potem oddzieliła je od Krakowa granica na Wiśle.

Mieszkańcy korzystali z niewielkiego kościółka św. Bartłomieja znajdującego się na Ludwinowie.

W 1782 roku utworzono parafię ludwinowską w skład której weszły Dębniki i wszystkie okoliczne wsie.

W 1883 r. staraniem specjalnie powołanego komitetu zbudowano przy dzisiejszej ul. Madalińskiego niewielką kaplicę. Po przyłączeniu Dębnik do Krakowa w 1910 roku, rada miasta na wniosek prezydenta Juliusza Lea postanowiła odstąpić bezpłatnie plac pod budowę nowego parafialnego kościoła dla dzielnic z prawego brzegu Wisły oraz partycypować w kosztach.

Projekt przybrał realne kształty dopiero po zakończeniu I wojny światowej.

W lipcu 1918 roku arcybiskup krakowski Adam Sapieha wydzielił z parafii św. Józefa w Podgórzu, nową placówkę duszpasterską, która obejmowała krakowskie dzielnice Dębniki i Zakrzówek oraz gminę Pychowice i powierzył ją Towarzystwu Salezjańskiemu.

Dwa lata później u zbiegu ulic Pułaskiego i Konfederackiej, na darowanej przez miasto parceli, zbudowano drewniany kościół, który 5 grudnia 1920 r. został konsekrowany. Wobec rosnącej liczby mieszkańców parafii kościół stał się zbyt ciasny i w 1929 powołano komitet budowy nowej świątyni.

Uchwałą rady miasta z 31 października 1930 r. dotychczas dzierżawiony teren, został przekazany nieodpłatnie parafii, która decyzją kurii uzyskała pełną samodzielność.

Rozpisano konkurs i do realizacji wybrano projekt architekta Wacława Krzyżanowskiego,

W dniu 9 października 1932 r. arcybiskup Sapieha poświęcił kamień węgielny a w sześć lat później sufragan krakowski Stanisław Rospond dokonał konsekracji nowego kościoła.

Świątynia to modernistyczna, jednonawowa budowla na planie krzyża łacińskiego. Nawa oddzielona jest od płasko zamkniętego prezbiterium transeptem. Nad przecięciem transeptu z nawą, wznosi się ażurowa kopuła z wieżą-dzwonnicą, zwieńczona krzyżem. Ma ona 45 metrów wysokości i jest dominującym akcentem architektonicznym panoramy Dębnik. Witraże oraz mozaiki zdobiące filary pochodzą z początku lat 80. XX wieku.

Uczestnikiem uroczystej konsekracji kościoła był student polonistyki Karol Wojtyła, który latem 1938 r. zamieszkał na Dębnikach, przy ul. Tynieckiej 10, w domu swojego wuja Feliksa Kaczorowskiego.

W tym parafialnym kościele odprawił też w dniu 3 listopada 1946 roku swoją mszę świętą prymicyjną a jako Jan Paweł II odwiedził świątynię 17 sierpnia 2002 r.