Kościół Zmartwychwstania Pańskiego

Parafia Zmartwychwstania Pańskiego – rzymskokatolicka parafia położona w diecezji łomżyńskiej (Dekanat Szepietowo). Mieści się w Kuczynie.

Parafia Zmartwychwstania Pańskiego – rzymskokatolicka parafia położona w diecezji łomżyńskiej (Dekanat Szepietowo). Mieści się w Kuczynie.

Historia

Najstarszy po Drohiczynie kościół został ufundowany w Kuczynie, wsi znajdującej się w ziemi drohickiej, położonej aż za rzeką Nurzec. Wieś Kuczyn była jedną z najstarszych osad na Podlasiu i pierwotnie znajdowała się w kasztelanii święckiej należącej do Mazowsza. Wymieniał ją dokument uposażeniowy biskupstwa płockiego z około 1230 r.

Inicjatorem tworzenia się struktury kościelnej na Podlasiu był bp. Grzegorz z Buczkowa (1400-1425), który m.in. w 1419 r. powołał parafię w Kuczynie. 25 stycznia 1419 r. pięciu braci: Wawrzyniec, Florian, Jakub, Stanisław i Marcin z Gąsiorowa h. Ślepowron, z ziemi łęczyckiej, którzy otrzymali od Witolda nadanie, ufundowali kościół pw. św. Andrzeja, Wawrzyńca, Marii Magdaleny i Elżbiety. Mimo że parafia w Kuczynie była jedną z najstarszych na Podlasiu, to w księdze konsystorza janowskiego napotkać można tylko dwa razy wzmiankę o plebanie kuczyńskim, nie wymienionym z imienia (pod 1478 i 1485 r.). W aktach sądowych drohickich w 1469 r. wystąpił pleban z Kuczyna, Aleksy.

Drewniany kościół, zapewne kolejny, spłonął 1657 r., w jego miejsce 1677 wzniesiono nowy drewniany, konsekrowany w 1685 r.,; następny pod nowym wezwaniem Imienia Jezusa i św. Magdaleny, ufundowała 1792-1793 r. Anna z Narzymskich 1 voto Kazimierzowa Kuczyńska, 2 voto Piotrowa Zaleska, podkomorzyna nurska; zniszczony pożarem 1885 r. Obecny wzniesiony w latach 1888-1893. wg projektu arch. Jana Hinza, z fundacji Joanny z Wulfersów (zm. 1888), żony Aleksandra Kuczyńskiego dziedzica Korczewa; budowa prowadzona staraniem ich córki, Ludwiki Ostrowskiej. Frontem zwrócony na pd., neogotycki. Dach pokryty jest blacha ocynkowaną, malowaną na czerwono. Kościół jest zachowany w dobrym stanie.

W 1888 r. wsie należące do parafii Kuczyn zamieszkiwało 4700 katolików (2394 mężczyzn i 2306 kobiet): folw. Adamowo14, folw. Dominikowo 130, folw. Zacisze 37, Nowodwory 88, wieś Kozarze 238, osada Ciechanowiec 470, kolonia Dzikowizna 9, Piętki Gręzki 239, Piętki Szeligi 85, Piętki Basie 116, Piętki Żebry 104, Wojny Krupy 62, Wojny Pietrasze 57, Wojny Wawrzyńce 110, Lubowicz Kąty 75, Lubowicz Byzie 93, Lubowicz Wielki 195, wieś i folw. Gródek 183, folw. Janki 96, folw. Wiktorzyn 20 osób, folw. i wieś Kuczyn 355, Malinowo 118, Żebry Wielki 190, Usza Wielka 124, Usza Mała 81, Gnaty 44, Łuniewo Wielkie 222, Łuniewo Małe 216, folw. i wieś Kapłań 151, Sobolewo 106, folw. i wieś Żabiniec, folw. i wieś Klukowo 315, Trojanowo 177, folw i wieś Trojanówek 89.

Obok kościoła znajduje się plebania z 1896 r. Szczegółowa historia dotycząca Kuczyna znajduje się na stronie Gminy Klukowo.

Cmentarz

Na cmentarzu przykościelnym znajdują się nagrobki: Józefa Starzeńskiego (zm. 1831) i jego drugiej żony Karoliny z Benkienów (zm. 1836), klasycystyczny, żeliwny, Jana Leśniewskiego (zm. 1860) właściciela Kuczyna, neogotycki, murowany z cegły. Marii (zm. 1870) i Jana (zm. 1876) Czerwińskich z białego marmuru. Franciszki Jurkowskiej (zm. 1861), Jakuba Gromadzkiego (zm. 1873), proboszcza kuczyńskiego. Tomasz Brzoski (zm. 1874), Tekli z Lubowidzkich (zm. 1831) i Macieja Wojtkowskiego (zm. 1851). W ceglanym murze są tablice epitafijne: Dominika Szczuki (zm.1856 r.), Marii Walerii Kowalewskiej (zm. 1867) i Urszuli z Rokickich Zieleniewskiej (zm. 1868).

Na miejscowym cmentarzu grzebalnym zachował się nagrobek Karola Ołdakowskiego (zm. 1859) i Teresy z Remiszewskich (zm.1879). Jest też grobowiec rodziny Starzeńskich z zachowanymi tablicami inskrypcyjnymi: Konstantego Michała Starzeńskiego (zm. 1884), jego syna Józefa (zm. 1881) oraz Jadwigi z Ronikierów Adamowej Starzeńskiej (zm. 1890) i Michała Starzeńskiego zmarłego w 1946 r.