Kościół Wszystkich Świętych

Kościół Wszystkich Świętych w Łaziskach − zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w Łaziskach w powiecie wodzisławskim w województwie śląskim. Jest kościołem parafialnym w dekanacie Gorzyce w archidiecezji katowickiej.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego w pętli rybnickiej.

Kościół Wszystkich Świętych w Łaziskach − zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w Łaziskach w powiecie wodzisławskim w województwie śląskim. Jest kościołem parafialnym w dekanacie Gorzyce w archidiecezji katowickiej.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego w pętli rybnickiej.

Historia

Przy południowym wejściu do kościoła znajduje się napis na belce "Tomasz Andreas Hlop s Pisarzowiz" i data "1579" przyjmowana przez długi czas za datę budowy świątyni. Taką interpretację podważyło odkrycie dekoracji malarskich na belkach zrębowych w trakcie prac remontowych w 1998 roku, jako że na polichromii znajdowała się dobrze czytelna data "1560". Przeprowadzone w 2008 roku badania dendrochronologiczne datują drewno użyte do budowy świątyni na 1466 lub 1467 rok. Kościół zatem wybudowany został w końcu XV wieku, Jest to zatem jeden z najstarszych zachowanych kościołów drewnianych w województwie śląskim. Wieża kościoła jest nieco późniejsza, wybudowana w 1507 r. Remontowano ją i przebudowano w 1748. W trakcie przebudowy wieża otrzymała izbicę i barokowy hełm. W 1870 roku zastąpiono starą, drewnianą zakrystię nową, murowaną. Wtedy to też prawdopodobnie przepruto ścianę zachodnią kościoła powiększając nawę o przestrzeń wieży.

Kościół pierwotnie był kościołem filialnym parafii w Godowie, od 1969 roku w Łaziskach prowadzono samodzielne duszpasterstwo parafialne. Parafię erygowano 29 stycznia 1978 roku.

Architektura i wyposażenie

Kościół jest orientowany. Drewniany, wybudowany w konstrukcji zrębowej. Nawa kościoła wykonana jest na rzucie zbliżonym do kwadratu, prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Do prezbiterium od północy przylega prostokątna murowana zakrystia. Od zachodu do nawy dostawiona jest wieża o konstrukcji słupowej, na rzucie kwadratu. Od strony północnej, wschodniej i południowej nawa i prezbiterium otoczone są sobotami. Kościół reprezentuje typ małopolskiego kościoła drewnianego - dach nawy i prezbiterium przekryte są wspólnym dachem siodłowym. Wieża kościoła z izbicą, zwieńczona cebulastym hełmem gontowym. W dachu nawy - sygnaturka z podobnym cebulastym hełmem. Wewnątrz w prezbiterium znajduje się pozorne sklepienie kolebkowe, w nawie strop przechodzący przy ścianach w ukośne płaszczyzny. Pośrodku nawy znajduje się słup wspierający konstrukcję dachu. W zachodniej części nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na 6 słupach. Balustrada chóru pełna, drewniana.

W północnej ścianie nawy znajduje się przeszklenie zakrywające dziurę po pocisku - pamiątkę po II wojnie światowej, kiedy to pocisk wpadł do wnętrza świątyni i nie wybuchł. Na przeszkleniu namalowane jest Oko Opatrzności.

Ważniejsze elementy wyposażenia kościoła to: późnobarokowy ołtarz główny z XVIII wieku, neogotyckie ołtarze boczne (prawy św. Barbary i lewy św. Antoniego Padewskiego), XVIII-wieczne ambona i chrzcielnica, organy z XVIII wieku przebudowane w wieku XIX przez firmę Karla Kuttlera z Opawy. Przy południowym wejściu znajdują się dwie kamienne kropielnice.

Polichromia

Całe wnętrze kościoła pokryte jest bogatą dekoracją malarską z 1560 r. (na ścianach prezbiterium i nawy) i 1948 r. (na stropach). XVI-wieczna polichromia odkryta została w trakcie prac remontowo-konserwatorskich w 1998 roku.

Na ścianach nawy znajdują się przedstawienia ze Starego i Nowego Testamentu oraz sceny świeckie. Są to sceny biblijne: Adam i Ewa, Kain i Abel; poniżej: Zwiastowanie, Nawiedzenie św. Elżbiety, Pokłon Trzech Króli. Przedstawienia świeckie to obrazy fundatorów kościoła(?) kobiety i mężczyzny (być może jest ówczesny właściciel Łazisk Jan II Planknar z żoną Magdaleną Komorowską), mężczyzny z mieczem, dziewczyny, młodzieńca i mężczyzny z laską(?). Obok wizerunku kobiety i mężczyzny znajduje się data "1560" oraz przedstawienie budowli, być może jest to dawny wizerunek kościoła w Łaziskach.

W prezbiterium na dole namalowany jest rząd aniołów podtrzymujących kotary, powyżej sceny pasyjne: Biczowanie, Ukrzyżowanie, Zdjęcie z krzyża, Złożenie do grobu, Ecce Homo i Zmartwychwstanie oraz wizerunki świętych: św. Barbary i św. Mikołaja.

Strop ozdabia polichromia o motywach roślinnych i figuralnych (przedstawienia świętych) wykonana w 1948 roku przez Ryszarda Węglorza i Alojzego Chromika z Rybnika.