Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Libuszy - drewniany kościół z 1513, spalony w 1986 r.

Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Libuszy - drewniany kościół z 1513, spalony w 1986 r.

Historia

Pierwotny kościół istniał tu już w 1321 roku, następny został zbudowany ponad wiek później, w 1431 roku. Trzeci kościół, zbudowany krótko przed 1513 r., uznawany był za jeden z najlepiej zachowanych kościołów drewnianych na Podkarpaciu. Spalił się 14 lutego 1986 roku. Na przełomie XX i XXI wieku został odbudowany w surowym stanie, z funduszy konserwatorskich.

Opis kościoła

Budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, jednonawowa, z wieżą dostawioną w osi do nawy, pierwotnie cała pobita gontem. Nakryta stromym dachem o łamanych połaciach, krytym gontem, jednolitym nad prezbiterium i nawą, przez co spływał niżej nad boki nawy. Na kalenicy dachu wieżyczka na sygnaturkę, kryta barokowym hełmem. Wieża konstrukcji słupowej, z nieznacznie nadwieszoną izbicą, nakryta ośmiobocznym dachem namiotowym o nieco załamanych połaciach, dobudowana być może w 1607 r.

Strop w nawie i prezbiterium wsparty na kroksztynach, ozdobnie profilowanych. Polichromia stropu i jego zaskrzynień w nawie, późnogotycka, pochodziła z 1523 r., zaś ścian - z 1601. Malowidła te były później dwukrotnie restaurowane (w 1873 r. i w latach 1954-1956). Strop został podzielony na 12 pól, wypełnionych ornamentacją roślinną i scenami figuralnymi, przedstawiającymi (licząc od ołtarza głównego):

Malowidła na ścianach nawy i prezbiterium z 1601 r., zamalowane w 1873 r., zostały odkryte w latach pięćdziesiątych XX wieku. Późnobarokowy ołtarz główny pochodził z początku XVIII wieku. Ołtarze boczne: lewy późnorenesansowy z I poł. XVII w., prawy barokowy z poł. XVII w. Najcenniejszym elementem wyposażenia był tryptyk gotycko-renesansowy z ok. 1523 r., dzieło tego samego artysty co polichromia stropu.