Kościół pw. św. Wawrzyńca w Niepruszewie – późnogotycki kościół we wsi Niepruszewo w gminie Buk, powiecie poznańskim (województwo wielkopolskie).
Kościół został zbudowany w 1580 r. z fundacji wojewody poznańskiego Łukasza III Górki. Jednonawowe wnętrze kościoła, przebudowane w latach 1725 i 1781, kryte jest płaskim stropem. Ściany podzielone są pilastrami o rokokowych kapitelach. Wyposażenie wnętrza stanowią trzy ołtarze rokokowe i ambona, pochodzące z 2. poł. XVIII wieku. Na prawej ścianie wisi duży krucyfiks z XVII wieku, na lewej znajduje się ostrołukowa wnęka gotycka. Polichromię wykonali w 1949 r. Alfons Chojnacki i Tadeusz Szukała.
W roku 1836 dobudowano do kościoła od strony zachodniej neogotycką kaplicę grobową Sierakowskich pw. św. Anny. Znajduje się w niej późnoklasycystyczny ołtarz z ok. 1836 r. i renesansowa krata żelazna z poł. XVII wieku. Na zewnętrznych skarpach widać gotyckie wnęki o wykroju tzw. "oślego grzbietu".
Na ścianie północnej wmurowano kamienne epitafium ks. Stanisława Radomskiego (1886–1940), zamordowanego w obozie hitlerowskim w Mauthausen.
W roku 2007 kościół przeszedł kapitalny remont dachu. Położono nową dachówkę oraz odrestaurowano i zakonserwowano więźbę dachową. W maju 2009 roku z inicjatywy Ks. Proboszcza Romana Janeckiego rozpoczęła sie kapitalna renowacja ołtarza głównego św. Wawrzyńca. Odnowiony ołtarz został uroczyście poświęcony podczas sumy odpustowej w uroczystość św. Wawrzyńca 10 sierpnia 2009 r. przez Abpa metropolitę Poznańskiego Stanisława Gądeckiego. W maju 2009 r. rozpoczął sie także remont kapitalny szczytu kościoła, który również został zakończony trzy miesiące później.
Wejście na teren przykościelny prowadzi przez trójarkadową zabytkową bramę – dzwonnicę z r. 1782. Na przyległym cmentarzu najstarszy jest mały, klasycystyczny nagrobek Żerońskich, zmarłych w 1823 r. | 
