Kościół św. Doroty

Kościół św. Doroty – kościół w parafii rzymskokatolickiej w Łodzi–Mileszkach, w delegaturze Widzew, w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej.

Usytuowany przy ulicy Pomorskiej 445, jeden z najstarszych zachowanych zabytków w Łodzi.

Kościół św. Doroty – kościół w parafii rzymskokatolickiej w Łodzi–Mileszkach, w delegaturze Widzew, w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej.

Usytuowany przy ulicy Pomorskiej 445, jeden z najstarszych zachowanych zabytków w Łodzi.

Historia

Pierwszy kościół w Mileszkach pw. św. Jana Chrzciciela prawdopodobnie istniał już w wieku XIV. Wystawiony został z drzewa bodaj jeszcze przed erekcją parafii. Ze względu na jego zły stan został rozebrany w początkach XVI w.. Parafię erygował prawdopodobnie w XIV w. arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki, choć niektóre współczesne źródła wskazują, że powstanie parafii miało miejsce już wcześniej.

W 1438 w należącej do mileszkowskiej parafii wsi Stoki powstał drewniany kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Anny z fundacji właściciela wsi, Sieciecha, ówczesnego łowczego łęczyckiego.

W 1492 (lub według innych źródeł w 1491 albo w 1493) na terenie mileszkowskiej parafii powstał kościół filialny w Chojnach, ufundowany przez Stanisława z Chojen Dużych herbu Jastrzębiec. W 1892 (lub w 1901) erygowano tam parafię pw. św. Wojciecha.

W 1511 Jakub Romiszewski poślubił Annę ze Stoków (wnuczkę Sieciecha) i stał się posiadaczem okolicznych dóbr (m.in. Stoków, części Mileszek, Chojen). Wtedy też staraniem ks. Macieja (zwanego Maciejem z Mileszek, ówczesnego kanonika łęczyckiego) stokowski kościół przeniesiono do siedziby parafii i ustawiono na miejscu poprzedniej, poważnie już zniszczonej świątyni. Było to możliwe również dzięki zakupowi dokonanemu w tymże samym roku przez J. Romiszewskiego (...), albowiem zbieżność dat obu wydarzeń nie jest tu przypadkowa. I tak kościół ze Stoków stał w Mileszkach aż do 1766, gdy uległ spaleniu.

W tym samym roku powstał obecny budynek kościelny pw. św. Doroty. Zbudowany z bali modrzewiowych, pokryty gontem. Przy kościele dobudowano jeszcze dzwonnicę. Świątynia przetrwała nienaruszona do I wojny światowej. Wtedy to została uszkodzona wieża i część świątyni. Kościół odbudowano, dodając jednocześnie kruchtę nad którą wzniesiono wieżę.

W latach 1997-2000 kościół poddano gruntownemu remontowi. Wymieniono zniszczone elementy budynku, zamontowano instalacje przeciwpożarową i antywłamaniową, odrestaurowano żyrandole i inne elementy wystroju. Od początku 2007 roku kościół jest iluminowany.

Wyposażenie

Trzy ołtarze późnorenesansowe z początku XVII wieku. Ołtarz główny z bramkami, w centrum płaskorzeźba Koronacja Najświętszej Marii Panny, słynąca cudami (od 1665 roku istniała Księga cudów – zaginęła w czasie II wojny światowej), obok znajdują się rzeźby św. Wojciecha i św. Stanisława z początku XVII wieku. W zwieńczeniu trzy rzeźby gotyckie: Matki Boskiej z Dzieciątkiem, św. Doroty i św. Barbary z początku XV wieku. Na bramkach ołtarza rzeźby: Matki Bożej i św. Jana z grupą Ukrzyżowania z połowy XVI wieku.

Ołtarze boczne z barokowymi obrazami św. Anny i św. Walentego. Organy 8-głosowe, dzwon z 1948 roku, sygnaturka, Droga Krzyżowa, późnobarokowa ambonka z końca XVII wieku, kropielnica kamienna, 4 barokowe konfesjonały, chrzcielnica kamienna, krucyfiks z połowy XVI wieku.

Grupy parafialne

Ministranci, oaza, Parafialne Koło Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Podwórkowe Koło Różańcowe, Żywa Róża

Msze święte

W niedziele i święta

• 8.00, 10.15, 12.00, 17.00 (w okresie wielkiego postu)

W dni powszednie

• 17.00

Duszpasterze

Proboszcz

• ks. Tadeusz Jajkowski

Pomoc duszpasterska

• ks. prof. Marek Marczak