” | Kolegiata MB Pocieszenia i św. Stanisława Biskupa w Szamotułach - kościół zbudowany w 1 połowie XV wieku.
Jeden z najbardziej monumentalnych gotyckich kościołów Wielkopolski, trzynawowy, bazylikowy, siedmioprzęsłowy o długości 47 m, szerokości 24 m i wysokości nawy głównej 24 m, zwieńczony dwoma wyniosłymi szczytami schodkowymi wypełnionymi blendami, imponujący zwłaszcza szczyt wschodni ze sterczynami, przedzielony wysmukłą skarpą przechodzącą w wieżyczkę z sygnaturką. Portale z glazurowanej cegły kształtówki. Sklepienia gwiaździste, jedynie w zakrystii kolebkowe. Późnorenesansowy ołtarz główny z około 1616 r., trójpolowy z dekoracją snycerską o motywach roślinnych. W prezbiterium lampa wieczna z połowu XVII w., dar króla Jana Kazimierza. Na belce tęczowej gotycki krucyfiks z około 1370 r. W nawie głównej późnorenesansowy nagrobek Jakuba Rokossowskiego z końca XVI w., wykonany przez rzeźbiarza włoskiego Hieronima Canavesiego. W nawie południowej wykonana w 1988 r. kopia barokowego ołtarza Matki Bożej z 1701 r. z obrazem Matki Bożej Pocieszenia Szamotuł Pani z pierwszej połowy XVII w., koronowanym w 1970 r. Na ścianie południowej spiżowa płyta nagrobna wojewody Andrzeja Szamotulskiego z początku XVI w., wykonana w warsztatach Vischerów w Norymberdze, prawdopodobnie przez Hermana Vischera Młodszego. Płyta zrabowana przez hitlerowców w czasie II wojny światowej, odnaleziona została w Sankt Petersburgu, skąd w 1991 r. powróciła do Szamotuł. |
