Hotel Savoy w Łodzi

Hotel Savoy** – zabytkowy hotel w Łodzi, znajdujący się przy ul. Romualda Traugutta 6, w niedalekiej odległości od głównej ulicy miasta ul. Piotrkowskiej.

Został wybudowany, w 1911, dla wiedeńskiego inwestora Salomona Ringera. Budynek liczący ok. 35 m, był najwyższym budynkiem niesakralnym w Łodzi do 1955, kiedy to powstał wieżowiec TVP Łódź, a także przez pewien czas, jednym z najwyższych budynków wielkomiejskich w Polsce. Na początku XX wieku Savoy wyróżniał się znacznie wysokością, spośród tradycyjnej śródmiejskiej zabudowy, przez co budził nie małą fascynację w łodzianach, a także turystach. W "pierwszym łódzkim wysokościowcu", jakim mianem się go określa, została zastosowana konstrukcja szkieletowa, co było rozwiązaniem nowatorskim jak na owe czasy. Fasada budynku zawiera wiele elementów secesji, która była stylem obowiązującym w czasach powstania hotelu.

Hotel dysponuje 123 miejscami noclegowymi w apartamentach i w pokojach 1- i 2- osobowych, a także klimatyzowanymi salami konferencyjnymi dla 40, 50, 70 i 120 osób oraz salą bankietową wyłącznie dla uczestników konferencji.

Na przełomie lat 2007 i 2008 odnowiona została frontowa elewacja hotelu. Zostały przywrócone hotelowi kolory w jakich został oddany do użytku w 1912, a elewacja na parterze została wyłożona piaskowcem. Budynek zyskał również iluminacje. To jeden z etapów przywracania dawnej świetności budynkowi. Planowana jest renowacja elewacji od strony dziedzińca, a w dalszej perspektywie remont klatek schodowych, korytarzy oraz wind. Remont ma być ukończony najpóźniej do 2012, kiedy to hotel będzie obchodził setną rocznicę powstania.

Hotel Savoy jest miejscem akcji napisanej w 1924 przez Józefa Rotha powieści Hotel Savoy. W latach 1914–1915 działał tu kabaret Bi-Ba-Bo, z którym współpracował m.in. Julian Tuwim. W hotelu istniał klub literacki Pickwick, który odwiedzali m.in. Konstanty Ildefons Gałczyński, Józef Węgrzyn, Adolf Dymsza, Leon Schiller.

Hotel Savoy** – zabytkowy hotel w Łodzi, znajdujący się przy ul. Romualda Traugutta 6, w niedalekiej odległości od głównej ulicy miasta ul. Piotrkowskiej.

Został wybudowany, w 1911, dla wiedeńskiego inwestora Salomona Ringera. Budynek liczący ok. 35 m, był najwyższym budynkiem niesakralnym w Łodzi do 1955, kiedy to powstał wieżowiec TVP Łódź, a także przez pewien czas, jednym z najwyższych budynków wielkomiejskich w Polsce. Na początku XX wieku Savoy wyróżniał się znacznie wysokością, spośród tradycyjnej śródmiejskiej zabudowy, przez co budził nie małą fascynację w łodzianach, a także turystach. W "pierwszym łódzkim wysokościowcu", jakim mianem się go określa, została zastosowana konstrukcja szkieletowa, co było rozwiązaniem nowatorskim jak na owe czasy. Fasada budynku zawiera wiele elementów secesji, która była stylem obowiązującym w czasach powstania hotelu.

Hotel dysponuje 123 miejscami noclegowymi w apartamentach i w pokojach 1- i 2- osobowych, a także klimatyzowanymi salami konferencyjnymi dla 40, 50, 70 i 120 osób oraz salą bankietową wyłącznie dla uczestników konferencji.

Na przełomie lat 2007 i 2008 odnowiona została frontowa elewacja hotelu. Zostały przywrócone hotelowi kolory w jakich został oddany do użytku w 1912, a elewacja na parterze została wyłożona piaskowcem. Budynek zyskał również iluminacje. To jeden z etapów przywracania dawnej świetności budynkowi. Planowana jest renowacja elewacji od strony dziedzińca, a w dalszej perspektywie remont klatek schodowych, korytarzy oraz wind. Remont ma być ukończony najpóźniej do 2012, kiedy to hotel będzie obchodził setną rocznicę powstania.

Hotel Savoy jest miejscem akcji napisanej w 1924 przez Józefa Rotha powieści Hotel Savoy. W latach 1914–1915 działał tu kabaret Bi-Ba-Bo, z którym współpracował m.in. Julian Tuwim. W hotelu istniał klub literacki Pickwick, który odwiedzali m.in. Konstanty Ildefons Gałczyński, Józef Węgrzyn, Adolf Dymsza, Leon Schiller.

Znamienici goście

• Jan Machulski