Piotrków Trybunalski – stacja kolejowa w Piotrkowie Trybunalskim, w województwie łódzkim, w Polsce. Powstała w połowie XIX w na trasie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (obecnie linia kolejowa nr 1). Uroczyste otwarcie stacji miało miejsce 7 października 1846 kiedy to na stacje wjechał pociąg z Namiestnikiem Królestwa Polskiego (Iwanem Paskiewiczem).
Stacja zbudowana pierwotnie na peryferiach miasta obecnie wraz z sąsiadującym dworcem autobusowym stanowi ścisłe centrum komunikacyjne Piotrkowa Trybunalskiego. Jeżeli dodamy, że ulicą oddzielającą dworce: kolejowy i autobusowy przebiega 9 z 10 linii komunikacji miejskiej oraz prywatne busy obsługujące pobliskie miejscowości to można stwierdzić, że samoczynnie w drodze ewolucji powstał węzeł przesiadkowy o znaczeniu ponadpowiatowym.
O ile lokalizacja stacji była perfekcyjna pod względem dostępności dla podróżnych to na pewno spędzała sen z powiek inżynierów przełomu XIX i XX wieku. Stacja powstała w poprzek około 500 m szerokości garbu oddzielającego dwie doliny rzeczne. Efektem takiego położenia był brak miejsca na rozwój terytorialny. Problem rozwiązano poprzez budowę de facto odrębnej stacji towarowej na południe od starej stacji "wiedeńskiej", która skupiła się wyłącznie na obsłudze ruch pasażerskiego. Pozwoliło to uniknąć wyburzenia obiektów starego zaplecza technicznego a nam pozawala na zorientowanie się jak wyglądała stacja kolejowa przełomu XIX i XX wieku. Mianowicie wjeżdżając na stacje od Warszawy po lewej stronie (parzystej), tj. od strony – obecnie centrum a dawniej po prostu od strony miasta – mamy cztery budynki:
– Pierwszy stosunkowo niepozorny budynek spedycji bagażowej z dwoma rampami dla pojazdów kołowych i dla wagonów obecnie bez torowiska.
– Drugi dworzec kolejowy pierwotnie symetryczny później wzbogacony o wiatę peronową a na przełomie lat 70/80 XIX w. dodatkowo o skrzydło północne przeznaczone do obsługi podróżnych.
– Następne dwa małe budynki służyły jako pomieszczenia służbowe.
Wszystkie te budynki szczęśliwie doczekały się gruntownego remontu trwającego od listopada 2010. Wartość wykonanych prac wyniosła 17,6 mln. zł. Oficjalne otwarcie zmodernizowanego dworca nastąpiło 19 lipca 2012 roku.
O ile wschodni strona jest dobrze znana to mało kto zagląda na zachodnią stronę torów a warto. Teren ze względu na działające tu rożne firmy jest bowiem dostępny.
Ponownie wjeżdżając na stację od strony Warszawy tym razem po prawej (nieparzystej) stronie za nastawnią PT1 widźmy:
– Budynek dawnych warsztatów z zachowaną w południowo-zachodnim narożu wieżą ciśnień.
– Starą parowozownię użytkowaną obecnie po części przez kolej ale również przez inne firmy. Niestety obrotnica nie istnieje lub może jest tylko zasypana.
– Kompleks magazynowy składający się z budynku i dwu piwnic z czego po jednej pozostał tylko portal wejściowy.
– Budynku administracyjnego (jeszcze nie tak dawno był tam posterunek SOK).
– Budynku mieszkalnego (dawne "koszary drogowe"(???) – taka nazwa się przewija).
Niestety stan większości budynków po zachodniej stronie torów jest zły. Szczególne obawy budzi stan parowozowni. | 
