Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Suchawie – dawna prawosławna cerkiew w Suchawie, od lat 70. XX wieku należąca do Kościoła katolickiego.
Budynek został wzniesiony w stylu bizantyńsko-rosyjskim w latach 1909-1913. Inicjatorem jego budowy był arcybiskup chełmski Eulogiusz, zaś autorem projektu - Aleksandr Puring. Był siedzibą parafii prawosławnej także w okresie międzywojennym. Po wywiezieniu miejscowej ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego do ZSRR w latach 1944-1945 został zaadaptowany na spichlerz. Pojawił się nawet projekt jej całkowitego zburzenia, czemu skutecznie przeciwstawił się metropolita warszawski i całej Polski Makary. Następnie Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny zrzekł się praw do budynku, przekazując go Kościołowi katolickiemu. Obiekt służy jako kaplica filialna parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Włodawie. W swojej architekturze zachował cechy typowe dla rosyjskiego budownictwa cerkiewnego.
Kaplica została poważnie uszkodzona 12 lipca 2012 wskutek pożaru wywołanego uderzeniem pioruna. Z budynku uratowano nieliczne elementy wyposażenia.
14 lipca 2013 r. w odprawiono pierwszą mszę świętą w odbudowanej kaplicy w Suchawie. Po pożarze nie odbudowano siedmiu cebulastych kopuł, które pierwotnie wieńczyły budynek, zastępując je jedną o prostszej konstrukcji.
W sąsiedztwie byłej cerkwi zachował się zabytkowy cmentarz prawosławny. | 
