” | Hińczowa Przełęcz (słow. Hincovo sedlo, niem. Hinzenseescharte, węg. Hincói-hágó, 2323 m n.p.m.) – przełęcz położona w grani głównej Tatr, pomiędzy Cubryną (Čubrina, 2376 m) a Mięguszowieckim Szczytem Wielkim (Veľký Mengusovský štít, 2438 m).
Na przełęcz nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, Hińczowa Przełęcz jest jednak ważna dla taterników. Wejście na nią z dolin położonych poniżej nie stanowi problemów technicznych, choć droga jest dość długa – z tego powodu nie była wykorzystywana jako połączenie Doliny Rybiego Potoku z Doliną Hińczową (Hincova dolina). Z niej prowadzą ścieżki na sąsiadujące z nią szczyty.
Powyżej Hińczowej Przełęczy, w zachodniej grani Mięguszowieckiego Szczytu, znajduje się Mięguszowiecka Turniczka (ok. 2360 m). Jest to pierwsza od strony przełęczy, wyraźnie górująca nad granią turnia.
Pierwsze odnotowane wejścia:
- latem – Ludwik Chałubiński, Wojciech Roj, Maciej Sieczka 28 czerwca 1877 r.,
- zimą – István Laufer, E. Maurer 24 marca 1913 r.
Ciekawa flora. M.in. występuje tutaj warzucha tatrzańska – bardzo rzadka roślina, występująca tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach. |
