

Turnia Zwornikowa (1962 m n.p.m.) – szczyt tatrzański, znajdujący się ponad polską Doliną Rybiego Potoku, w masywie Mięguszowieckich Szczytów, w bocznej grani odchodzącej na północny wschód od Cubryny, a ściślej od znajdującego się w pobliżu jej wierzchołka Cubryńskiego Zwornika (będącego zwornikiem dla głównej grani i opisywanej tu grani z Turnią Zwornikową) (ok. 2370 m n.p.m.). Szczyt ten oddzielony jest Przełączką za Turnią Zwornikową (ok. 1950 m n.p.m.) od Cubryny oraz otoczony Żlebem Szulakiewicza, Cubryńskim Żlebem i Mnichowym Żlebem. Północna ściana Turni Zwornikowej opadająca do zachodniej części Wielkiego Piargu, w dolnej części podcięta jest stromą skalną ścianą zwaną Liliową Kazalnicą. Wschodnia ściana podcięta jest Kazalnicą Cubryńską. Historia zdobycia
|