Ulica Polna

Ulica Polna w Krościenku nad Dunajcem (zwana Pańską Drogą) – jedna z ulic Krościenka nad Dunajcem, odchodząca od ulicy Zdrojowej na wschód, w kierunku góry Stajkowej. Ulica przechodzi w aleję, która prowadzi do źródeł wody mineralnej „Stefan” i „Michalina”.

Ulica Polna w Krościenku nad Dunajcem (zwana Pańską Drogą) – jedna z ulic Krościenka nad Dunajcem, odchodząca od ulicy Zdrojowej na wschód, w kierunku góry Stajkowej. Ulica przechodzi w aleję, która prowadzi do źródeł wody mineralnej „Stefan” i „Michalina”.

Przebieg i ważniejsze obiekty

Ulica Polna początkowo przechodzi przez zabudowania przy ul. Zdrojowej. Po paruset metrach ulica staje się polną aleją idącą w szpalerze drzew będących pomnikiem przyrody. Na aleję tę składa się: 11 lip drobnolistych, 2 klony zwyczajne i 1 klon jawor. Drzewa te mają średnice pni od 200 do 340 cm i wspólnie stanowią pomnik przyrody zarejestrowany w gminie Krościenko nad Dunajcem.

W pobliży skrzyżowania z ul. papieża Karola Wojtyły / ul. Jarek, u podnóża góry stoi na polu 150-letni krzyż, zwany „krzyżem cholerycznym”. Jest to pamiątka epidemii cholery, która – wśród wielu innych – w pobliżu tego miejsca zabiła dwóch mieszkańców sąsiedniej Obidzy, wracających do domu z pracy w Krościenku.

Za skrzyżowaniem, po prawej stronie widoczny jest ośrodek narciarski „Stajkowa” uruchomiony w 2008 roku.

Po 700 metrach ulica przechodzi w szutrową alejkę prowadzącą wzdłuż Potoku Stajkowskiego do źródeł wody mineralnej „Stefan” i „Michalina”.

Historia

Zbocza Stajkowej od początku XVIII wieku były znane ze źródeł zawierających szczawną wodę. Jej zdrowotny charakter został odkryty w latach 20. XIX wieku. U północno-zachodniej podstawy góry (na przedłużeniu Pańskiej Drogi, wzdłuż Potoku Stajkowskiego) korzystano ze źródłe „Stefan” i „Michalina” co najmniej od początku XVIII wieku. Droga kiedyś była deptakiem dla kuracjuszy, obsadzonymlipami przez Hieronima Dziewolskiego. Pomysł obsadzenia alei lipami był formą hołdu złożonego ofiarom rabacji galicyjskiej w 1846 roku.

Wzdłuż Pańskiej drogi stały łazienki kąpielowe z żeliwnymi wannami, umożliwijące kuracjuszom kapiel w szczawach. Stał również pensjonat. Niszczejące budynki zostały rozebrane pod koniec XIX wieku.

W XX i XXI wieku przez wiele lat źródła obudowane były kamiennym bunkrem, jednak w 2010 roku gmina zagospodarowała teren wokół źródeł mineralnych „Stefan” i „Michalina”, budując altanę i ujęcia.

Inwestycja była współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach działania „Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013 z zakresu „Odnowa i Rozwój Wsi” wdrażanych za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania Leader „Gorce-Pieniny”.