Storczykarnia w Łańcucie

Storczykarnia w Łańcucie – zespół szklarni, część zespołu parkowego Muzeum – Zamku w Łańcucie.

Storczykarnia w Łańcucie – zespół szklarni, część zespołu parkowego Muzeum – Zamku w Łańcucie.

Historia

Storczykarnia w Łańcucie wchodzi w skład zespołu Szklarni, który powstał w pierwszej dekadzie XX wieku. Wstępnie pełnił on funkcję zaplecza Palmiarni, w której uprawiano m.in. goździki, gloksynie, anturium oraz dużą liczbę rzadkich i cennych storczyków. Po II wojnie światowej hodowlę storczyków kontynuował PGR do lat 80. XX w.

Storczykarnię włączono do zespołu parkowego Muzeum – Zamku w Łańcucie po upadku PGR-ów. Przez długie lata niszczała. Odbudowana storczykarnia w obecnej formie otwarta została 28 czerwca 2008 r.

O storczykarni

Storczykarnia składa się z pięciu części:

• część ekspozycyjna,
• trzy części zaplecza, w których panują odmienne strefy klimatyczne w zależności od hodowanych gatunków storczyków,
• część centralną stanowi kawiarnia, podświetlona i otoczona "fosą" z rybami.

Ekspozycja

W części ekspozycyjnej wystawiane są storczyki będące w okresie kwitnienia. Są tam kwiaty naziemne, litofity – storczyki skalne i nadrzewne – epifity.

Zgromadzono tu współczesne krzyżówki storczyków, charakteryzujące się okazałymi kwiatami, np. Phalaenopsis, Miltonia itp.

W innym miejscu kwietniki obsadzono tzw. storczykami botanicznymi – właściwymi dla środowiska naturalnego. W południowej części ekspozycji znajdują się kwiaty pochodzące z przedwojennej kolekcji Potockich.

Ekspozycje storczyków epifitycznych (nadrzewnych) umieszczono wśród konarów drzew.

Godziny otwarcia

• Od 1 października do 30 kwietnia – od 10.00 do 16.00 (ostatnie wejście 15.30)
• Od 1 maja do 30 września – od 10.00 do 18.00 (w soboty i niedziele do 19.00)
• W poniedziałki nieczynna